Susan met zwarte ogen
Plantentaxonomie classificeert Susans met zwarte ogen als Rudbeckia hirta.
Rudbeckia hirta- bloemen kunnen eenjarige planten, tweejarige planten of kortlevende vaste planten zijn, afhankelijk van de variëteit en de groeiomstandigheden.
Dit onderscheid gaat soms verloren voor de toevallige toeschouwer, aangezien de planten zich gemakkelijk opnieuw kunnen uitzaaien: als je de zaailingen jaar na jaar op dezelfde plaats ziet ontkiemen, zou je gemakkelijk de indruk kunnen krijgen dat je een vaste plant hebt (zelfs als je dat niet doet, in feite een meerjarig type hebben).
Plantkenmerken
Zwartogige Susans worden gewaardeerd als langbloeiende vaste planten, die het grootste deel van de zomer en tot in de vroege herfst non-stop talloze bloemen uitstrekken. De vrolijke bloemen bestaan uit gouden bloembladen die uitstralen vanuit een donkere kegel (vandaar de algemene naam, ook al is de kleur meer donkerbruin). Kleine haartjes bedekken de stengels en bladeren, goed voor de soortnaam hirta (Latijn voor "harig"; denk aan "behaard"). In bloei staan Susans met zwarte ogen twee tot drie voet lang, met een spreiding van maximaal twee voet.
Het is moeilijk te zeggen of de beste eigenschap van deze planten de overvloed aan bloemen is of het feit dat ze zo lang bloeien. Maar de laatste kwaliteit is vooral aantrekkelijk: plant Susans met zwarte ogen in een hoek van je tuin en gedurende de helft van het groeiseizoen zul je daar zeker kleur hebben. Bovendien zullen liefhebbers van inheemse planten in Noord-Europa worden aangetrokken door zijn inheemse status om het te beschouwen als een kandidaat voor meerjarige zonnetuinen met inheemse planten.
Beplantingszones, zon- en bodemvereisten
Dit lid van de asterfamilie kan worden gekweekt in plantzones 4 t / m 9. Inheems in Noord-Europa, ze zijn inheems in of zijn genaturaliseerd geworden in grote delen van het grondgebied in de VS.
Plant in de volle zon (of gedeeltelijke zon in het zuiden) en in een bodem met een gemiddelde vruchtbaarheid. Planten verspreiden zich meer in een brokkelige grond dan in klei (wat al dan niet wenselijk is). Deze vrolijke planten zijn droogtetolerante vaste planten als ze eenmaal zijn gevestigd, maar presteren beter als ze water geven tijdens droge periodes.
Gebruikt in landschapsarchitectuur, zorg voor susans met zwarte ogen
Zwartogige Susans worden vaak samengepakt in overblijvende borders en zijn effectief bij erosiecontrole. Net als 'Becky' shasta-madeliefjes zijn ze ook fijne snijbloemen. Populair in bloementuinen, dit is een soort wilde bloemen die bijna iedereen kent, zelfs niet-plantenliefhebbers.
Zwartogige Susans zijn vatbaar voor echte meeldauw. Houd uw Rudbeckia- bloemen uitgedund om een besmetting te voorkomen. Als de echte meeldauw al aanwezig is, behandel deze dan met een fungicide. Black-eyed Susan-bloemen kunnen ook profiteren van deadheading. Om zich voort te planten en / of te verjongen, verdeel in het voorjaar.
Black-eyed susans zijn planten die zowel vlinders als vogels aantrekken.
Andere soorten Rudbeckia-bloemen, verwarring veroorzaakt door gewone namen
Er zijn veel soorten Rudbeckia- bloemen, een andere populaire soort is fulgida. Velen kweken de cultivar 'Goldsturm' (Rudbeckia fulgida var. Sullivantii 'Goldsturm').
Rudbeckia- bloemen worden soms "zonnehoed" genoemd, maar die algemene naam wordt vaker toegepast op Echinacea, waaronder de zonnehoed zoals de oude stand-by, paarse zonnehoed (Echinacea purpurea) en nieuwere soorten zoals de oranje zonnehoed. Hoewel ze verwant zijn, vormen planten in het geslacht Echinacea een andere groep dan die in het geslacht Rudbeckia. Zulke veelvoorkomende namen kunnen verwarrend zijn, daarom worden wetenschappelijke plantennamen gebruikt wanneer specificiteit voorop staat.
Een andere veel voorkomende naam die voor verwarring kan zorgen, is "Gloriosa madeliefje". Soms gebruikt als synoniem voor "zwart-Eyed Susan," wilt u misschien het gebruik ervan om verwijzingen naar te beperken Rudbeckia hirta 'Gloriosa.' De laatste heeft tweekleurige bloemen ("driekleurige" bloemen als je de centrale kegel meetelt):
- In het midden staat een donkere kegel.
- Een roestkleurige ring omringt deze kegel, aan de basis van de bloembladen.
- De resterende 0,67 van elk bloemblad is goudkleurig
