Japanse Pachysandra: nuttige bodembedekker

Japanse pachysandra is een taaie plant, en deze taaiheid maakt hem nuttig in de tuin. Zoals veel planten die uitdagende omstandigheden verdragen, kan de taaiheid echter een tweesnijdend zwaard zijn. Ontdek hoe het nuttig is, hoe het problematisch kan zijn en hoe u dit potentiële probleem kunt oplossen.

Type plant

Plant taxonomie classificeert Japanse pachysandra, ook wel "Japanse wolfsmelk", zoals dikkemanskruid en als behorend tot de buxus familie. Deze veel gekweekte planten zijn groenblijvende vaste planten. Ze zijn kruidachtig in de zin dat ze geen houtachtige stengels hebben, maar hun loof sterft niet terug in de winter, het vergeelt alleen een beetje. In termen van gebruik worden Japanse pachysandra-planten geclassificeerd als bodembedekkers.

Eigenschappen van "wolfsmelk" -planten

Deze bodembedekker is breder (30 centimeter) dan hoog (15 centimeter) en produceert in het voorjaar witte bloemen, maar wordt vooral gekweekt vanwege zijn leerachtige, donkergroene bladeren. Japanse pachysandra heeft een Europees familielid genaamd 'Allegheny wolfsmelk' (Pachysandra procumbens), een plant afkomstig uit het zuidoosten.

Maar er zijn veel planten met de algemene naam "wolfsmelk" die niet verwant zijn aan de Japanse pachysandra, vooral planten in het geslacht Euphorbia die nuttig zijn in rotstuinen. Euphorbia is ook de naam van een hele plantenfamilie, algemeen bekend als de "wolfsmelk" -familie. Voorbeelden zijn onder meer:

• Paarse houtwolfsmelk (Euphorbia amygdaloides, 'Purpurea')
• Ascot Rainbow wolfsmelk (Euphorbia, 'Ascot Rainbow')
• Kussenwolfsmelk (Euphorbia polychroma)

Zon- en bodembehoeften, plantzones

Deze bladplant kan het beste worden gekweekt in halfschaduw tot volle schaduw, in een zure grond verrijkt met compost, in USDA-planthardheidzones 4 tot 8. Geef de plant voldoende water om te vestigen. Dit is een plant die verschillende uitdagingen tolereert. Door zijn "tolerantie" kan het vier prominente landschapsproblemen oplossen:

• Ongedierte
• Droogte
• Schaduw
• Klei-zware bodems

Als plaagtolerante planten bieden ze een terugvaloptie in gevallen waarin huiseigenaren bij elke beurt verijdeld lijken door dieren in het wild in hun pogingen om hun eigendommen in landschap te brengen. Als droogtetolerante bodembedekkers hoeft u zich, eenmaal volwassen, niet veel zorgen te maken over het water geven van gevestigde planten. En omdat planten die schaduw en kleiachtige grond verdragen, bieden ze u een bodembedekkende keuze voor gebieden waar veel planten zouden falen. Droge schaduw biedt een van de meest uitdagende omstandigheden voor planten, aangezien het tolerantie op twee fronten vereist, en Japanse pachysandra is een van de planten die deze uitdaging aankan.

Verzorging en gebruik in landschapsarchitectuur

Bruine vlekken kunnen het uiterlijk in de winter in koude klimaten bederven. Evenzo kunnen de bladeren verbranden als ze worden blootgesteld aan te veel zonlicht. De plant is vatbaar voor Phytophthora in loof, die het gevolg is van een invasie van schimmels. Schimmel houdt van vocht, dus geef de planten geen water. Een goede luchtcirculatie schrikt ook schimmel af, dus dun de Japanse pachysandra af en toe uit en verwijder de gevallen bladeren die ze in de herfst kunnen bedekken en vocht vasthouden in hun plantbed. Een goed middel om meer van de planten te verwerven als u ze ergens anders in de tuin wilt vestigen, is de voorjaarsdeling.

U kunt grote delen van de Japanse pachysandra zien die zijn geplant op werven in Connecticut, VS. Dit is de thuisbasis van de stad, Lyme, die de twijfelachtige onderscheiding heeft dat er een ziekte naar is vernoemd: de ziekte van Lyme. De ziekte wordt overgedragen door hertenteksten. Tuinders in dit gebied worden geplaagd door hertenplagen. Vandaar de populariteit daar van Japanse pachysandra: het is een hertebestendige bodembedekker. Het wordt meestal geplant in de voortuin van mensen onder bomen, waar het doel is onderhoudsarme landschapsarchitectuur op een schaduwrijke plek.

Deze planten zijn effectieve bodembedekkers voor onkruidbestrijding, omdat ze zich verspreiden en een dichte mat vormen die de groei van onkruid remt. Deze verspreidende actie wordt bewerkstelligd via uitlopers of "wortelstokken"; als u ze beperkt wilt houden tot één gebied, graaf dan jaarlijks de verspreidende lopers op of omring ze met bamboe barrières.

Deze bodembedekker wordt wel eens vergeleken met een andere lage bodembedekker voor schaduw, Vinca minor. De laatste is een klimplant en blijft korter dan de Japanse pachysandra. Beide zijn matig invasieve planten, maar beide zijn ook nuttig voor de bestrijding van herten. Ze delen ook de status van konijnenbestendige planten. Ten slotte zijn beide bloeiende bodembedekkers, maar Vinca minor heeft verreweg de aantrekkelijkere bloemen van de twee: ze zijn blauw en veel groter dan de bloemen van Japanse pachysandra.