Hoe Mayapple te kweken en te verzorgen?

Mayapple is een van de meest plezierige planten om in een landschap te groeien. Het draagt grote, mooie bladeren en produceert soms eetbare vruchten. Botanisch bekend als Podophyllum peltatum, heeft deze plant verschillende gangbare namen. "Mayapple" wordt het vaakst gebruikt, maar onder de andere bijnamen zijn "eendenpoot" en "Europese alruin."

Podophyllum peltatum is een kruidachtige vaste plant en kortstondig in de lente. Verrassend genoeg behoort het tot dezelfde familie (Berberidaceae) als de Japanse berberis en de zogenaamde "hemelse bamboe".

Identificatietips

Identificatie van wilde bloemen kan een uitdaging zijn, maar Mayapple is een wilde plant die vrij gemakkelijk te identificeren is. Niets anders lijkt er ook maar enigszins op. Bovendien, als een vaste plant die zich via wortelstokken verspreidt om grote kolonies te vormen, zul je hem waarschijnlijk tegenkomen in een massale formatie die moeilijk te missen is. Als je eenmaal een foto van het blad ziet, vergeet je nooit hoe je het kunt identificeren.

Mayapple-planten worden 12 tot 46 centimeter hoog. De bladeren zijn enorm in verhouding tot de totale grootte van de plant en bereiken een breedte van maximaal één voet. De bladkleur begint olijfgroen met hints van koper wanneer de planten voor het eerst verschijnen in de lente (april in zone 5), voordat ze in de vroege zomer veranderen in een rijker, solide groen. Het unieke blad is diep ingesprongen aan de randen. Het doet denken aan een paraplu wanneer deze zich in de lente voor het eerst ontvouwt. De student van Mayapple-planten zal enige variatie in de bladeren van plant tot plant detecteren.

De naamgenoot "appel" is een vrucht die de witte bloem van de Mayapple overleeft. Niet alle planten in een kolonie zullen in een bepaald jaar bloeien, maar de planten die wel bloeien, dragen twee bladeren; steriele planten produceren slechts één blad. De bloem (één per plant) komt voor bij de vork tussen de twee bladstelen. Hoewel het een redelijk aantrekkelijke bloei is, is het niet erg opzichtig vanwege de gewoonte om te knikken: je moet op handen en voeten gaan, je hoofd naar beneden buigen en je nek omhoog draaien om de charmes van de bloem te aanschouwen. Dat is veel werk voor een bloei die maar matig mooi is, en daarom moet ze in de eerste plaats als een bladplant worden beschouwd.

Groei zones

Mayapple-planten zijn inheems in Oost-Noord-Europa en zijn het meest geschikt voor de teelt van zones 3 tot 8. Kies een grond die voor hen goed afvoert. Gevestigde kolonies verdragen wat droogte, maar beginnen nieuwe planten in vochtige leem verrijkt met compost.

Aan de zuidkant van hun assortiment is een locatie met volledige schaduw het beste. In het noorden kunnen ze echter wel wat zon opnemen, vooral als ze voldoende vocht krijgen.

Eetbaar versus giftig

Enerzijds is de "appel" van deze plant eetbaar. Aan de andere kant heb je waarschijnlijk gehoord dat Mayapple tot de giftige planten behoort. Beide punten zijn waar.

Pas op dat u alleen het volledig gerijpte fruit eet. Als je het fruit eet terwijl het nog groen is, kun je ziek worden. "Wanneer ze volledig rijp zijn, zijn de zachtgele vruchten eetbaar en hebben ze een zoete, lichtzure smaak", zegt Doug Ladd van North Woods Wildflowers. Sommige mensen gebruiken de vruchten om gelei te maken. Andere delen dan de vrucht van deze inheemse plant zijn giftig en mogen niet worden gegeten.

Herkomst van de gangbare botanische namen

Podophyllum is samengesteld uit het Griekse voorvoegsel podo (voet) en het Griekse woord voor "blad", dat is phyllon. De plantennamen dachten blijkbaar dat het blad er ongeveer uitzag als een eendenpoot (dus een van de alternatieve gangbare namen). De andere helft van de botanische naam Podophyllum peltatum zou ook kunnen verwijzen naar de bladvorm; het betekent "lijkt op een schild". Een betere verklaring voor peltatum is misschien dat de bladeren en bladstelen van de plant vertonen wat plantkundigen een "peltate" -formatie noemen. Dit betekent dat de stengel onder een blad omhoog komt en zich aansluit rond het midden van de onderkant van het blad (in tegenstelling tot rond de rand van het blad). Deze peltate-formatie geeft Mayapple zijn paraplu-achtige uiterlijk.

De afleiding van de gewone naam "Mayapple" is veel eenvoudiger. Het uiterlijk van de bloei doet mensen denken aan appelbloesems. In het noorden verschijnt de bloem in mei; als het zich snel genoeg ontwikkelt, heb je in mei ook fruit (hoewel het pas ergens in de zomer rijpt).

Europese vs. Europese mandrake

Een van de andere veel voorkomende namen voor Podophyllum peltatum is Europese alruin, waar de kwalificatie "Europees" het onderscheidt van de bekendere Europese alruin (Mandragora officinarum). De twee planten zijn botanisch niet verwant. In feite is het moeilijk om de associatie te verklaren, behalve dat beide fabrieken:

• Zijn giftig
• Zijn medicinaal gebruikt
• Draag "appel" in een van hun gewone namen
• Zijn ongebruikelijk genoeg om onze collectieve fantasie te hebben vastgelegd

Hoe fascinerend een plant ook is als Mayapple, de Europese alruin is een nog interessantere studie omdat het eeuwenlang een krachtige invloed heeft uitgeoefend op de Europese verbeelding en zich heeft verankerd in literatuur en kunst. Ter vergelijking: Mayapple-planten hebben weinig indruk op de cultuur gemaakt.

Dit hoeft ons ook niet te verbazen, aangezien de Europese mandrake pronkt met twee eigenschappen die hij niet deelt met zijn Europese naamgenoot. De wortels hebben namelijk soms de vorm van miniatuurmensen en het is een hallucinogeen. Om beide redenen speelde de Europese alruin een prominente rol in de magische overlevering. Vanwege het lang gekoesterde geloof in de Doctrine of Signatures, was de wortelvorm ongetwijfeld interessant. Deze doctrine beweerde dat de vorm van een plantendeel suggereerde dat het in magie en geneeskunde zou kunnen worden gebruikt. Gezien dergelijke overtuigingen, is het gemakkelijk in te zien waarom een plant die een "klein mens" onder zijn loof droeg, in staat zou zijn om onze vruchtbaarheid te verbeteren. Moderne gevoeligheden hebben de neiging de mate te onderschatten waarin de middeleeuwse geest echt in dergelijke dingen geloofde. Het geloof ging verder dan alleen symboliek: voor middeleeuwse mensen,dat echt een klein mens daaronder was, een wezen dat een schreeuw zou uitzenden als het werd opgegraven (dus zijn vertegenwoordiging in de tweedeHarry Potter- boek).

Medicinaal werd de Europese alruin ook gewaardeerd als verdovingsmiddel en als slaapmiddel. Zoals bij veel medicinale planten, zou je er ziek van kunnen worden als je de dosering niet goed krijgt. Europese alruin is in dezelfde familie (nachtschade) als bitterzoete nachtschade, een familie die berucht is om zijn giftigheid.

Landscaping toepassingen

Als een schaduw-tolerante plant, Mayapple is een natuurlijk voor bostuinen. Als u in het oosten van Noord-Europa woont, overweeg dan Mayapple voor uw inheemse plantentuin. Als je ergens anders woont (in een regio die vergelijkbaar is met USDA-plantzones 3 tot 8) en je wilt het laten groeien, stel je dan gerust in het feit dat het bekend is dat deze plant gemakkelijk naturaliseert. In feite, als de omstandigheden goed zijn, zou Mayapple een beetje te vrij kunnen naturaliseren en zich uit de hand lopen.

Wanneer u deze plant in uw landschap gebruikt, moet u er rekening mee houden dat het een kortstondig voorjaar is dat ergens in de zomer inactief zal worden. Dit betekent dat het vooral in de lente en vroege zomer nuttig zal zijn. Het betekent ook dat het een gat in de ruimte achterlaat dat je misschien met iets anders wilt vullen voor de tweede helft van de zomer, dus plant Mayapple niet op een plek waar je continue kleur nodig hebt.

Voor fervente tuiniers die bereid zijn wat tijd te besteden om hun planten ten volle te waarderen, heeft Mayapple veel vreugde. Het is het meest betoverend als de bladeren voor het eerst loskomen van de stengel. Wanneer Mayapple-stengels in de lente voor het eerst opduiken, lijken ze op ongeopende paraplu's. Dan beginnen de spaken in een spiraalvormige beweging van het midden af te pellen. Als je het geluk hebt een kolonie Mayapple-planten te hebben gesticht, wordt je ergens in de lente getrakteerd op een miniatuurbos met gedeeltelijk geopende parasols. Dit is de beste tijd om de grillige vaste plant te bewonderen. Veranderingen in de plant zijn op dit moment echter snel, dus u moet opletten. Anders mis je de show. Mayapple spaart zijn grootste beloningen voor de waakzaam.