Maak kennis met 10 soorten lindebomen

De lindeboom: loof en voedsel

Lindebomen vallen binnen het geslacht Tilia en maken deel uit van de onderfamilie Tilioideae (of Tiliaceae). Deze zelfde familie omvat ook bomen en struiken zoals de roos van sharon (Hibiscus syriacus), phalsa (Grewia subinaequalis), durian (Durio zibethinus) en de Illawarra- vlamboom (Brachychiton acerifolius).

Lindebomen hebben hartvormige bladeren, vergelijkbaar met Aspen-bomen, die er soms scheef uitzien als de ene kant van de hartvorm groter wordt dan de andere. Lange schutbladen vormen boven trossen kleine ronde vruchten die een steenvrucht produceren. De bloemen van de lindeboom - een favoriet van bijen - laten zich van mei tot juli zien. Sommige imkers verbouwen linden speciaal om de honingproductie te stimuleren. Je kunt de bladeren van de boom eten en er kan thee van worden gemaakt.

Basswood

De Basswood-variëteit van de lindeboom biedt een geweldige toevoeging aan de tuin voor mensen die schaduw willen cultiveren. Deze snelgroeiende groeier kan soms wel 61 centimeter per jaar groeien en heeft veel ruimte nodig om te gedijen. Bekend om zijn lichtgewicht, naaldhout, werd lindehout gebruikt in het houtsnijwerk van inheemse Europeanen. De schors werd ook verzameld en verwerkt tot vezels voor het weven van touwen, manden en andere voorwerpen.

• Latijnse naam: Tilia europeana
• Andere veel voorkomende namen: wit lindehout, Europese linde, vurenhout, bijenboom
• Oorspronkelijke habitat: Oost-Noord-Europa
• Hardheidszones USDA: 2 t / m 8
• Hoogte op de vervaldag: 40 tot 100 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Carolina basswood

Een andere favoriet van bestuivers, het Carolina basswood groeit in gematigde klimaten en produceert geurige witte bloemen die in clusters hangen. Deze variëteit met grijze blaf komt oorspronkelijk uit Texas en is gekweekt en geoogst voor gebruik in houtwerk binnenshuis. De vrucht van deze boom wordt gegeten door kleine zoogdieren, en als het hout vergaat, ontstaan er holtes die worden gebruikt voor het nestelen van vogels zoals boseenden en spechten.

• Latijnse naam: Tilia caroliniana
• Gemeenschappelijke namen: Florida basswood, Carolina linden, Florida linden, bijenboom
• Oorspronkelijke habitat: Zuid-Noord-Europa
• USDA-winterzones: 7 tot en met 9
• Hoogte op de vervaldag: 40 tot meer dan 100 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Gewone linde

De gewone linde (of Europees linnen) wordt vaak gebruikt als schaduwboom aan de straatkant. Als het echter niet goed wordt gesnoeid, kan het een overwoekerde massa of groep kleine bomen worden, eerder die indrukwekkende eenling. Deze hybride is het resultaat van een kruising van de grootbladige linde (Tilia platyphyllos) en de kleine bladlinde (Tilia cordata).

• Latijnse naam: Tilia × europaea
• Gemeenschappelijke namen: gewone linde, Europese linde
• Inheemse habitat: Europa
• USDA-winterzones: 3 tot en met 7
• Hoogte op de vervaldag: 50 tot 90 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Krim-linde

Hoewel botanici niet zeker zijn van de afkomst van deze hybride, schrijven de meesten het toe aan een kruising tussen de Tilia cordata en Tilia dasystyla. De Krimlinde (of Kaukasische lindeboom) heeft een korte levensduur van ongeveer 20 jaar, maar is niet vatbaar voor problemen veroorzaakt door ziekten of plagen. Door zijn korte levensduur is dit een prima boom voor gebruik in bloembakken of potten waar hij een indrukwekkend statement maakt

• Latijnse naam: Tilia x euchlora
• Gemeenschappelijke namen: Kaukasische linde, Kaukasische linde
• Inheemse habitat: hybride van Europese soorten
• USDA-hardheidszones: 3 tot 8
• Hoogte op de vervaldag: 40 tot 60 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Henry's limoen

Augustine Henry, een plantenman uit Ierland, ontdekte voor het eerst deze soort lindeboom en is de inspiratie voor zijn gewone naam. Henry's limoen groeit langzamer dan andere linden en kan in 10 jaar slechts 10 meter hoog worden. Deze boom draagt grote, zeegroene bladeren met gekartelde randen en een zilverachtige achterkant, en geurende bloemen vormen zich in trossen.

• Latijnse naam: Tilia henryana
• Populaire namen: Henry's linde, getande Chinese linde
• Inheemse habitat: China
• USDA-winterzones: winterhard tot zone 7
• Hoogte op de vervaldag: tot 50 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Zomerlinde

De bladeren van deze grootbladige linde kunnen wel anderhalve meter lang worden, wat hem zijn ruime naam geeft. De boom zelf heeft de vorm van een koepel en is hoger dan andere linden, met een gematigde groeisnelheid. Deze boom kan worden verward met de gewone lindeboom die in parken wordt gekweekt. De gewone linde heeft echter een hobbelige stam, terwijl de stam van de grootbladige linde glad is.

• Latijnse naam: Tilia platyphyllos
• Gemeenschappelijke namen: Grootbladige linde, grote linde, breedbladige linde
• Inheemse habitat: Europa
• USDA-hardheidszones: 4 tot 7
• Hoogte op de vervaldag: 60 tot 80 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Kleine bladlinde

Zoals je misschien wel vermoedt, en vergelijkbaar met grootbladige linde, correleert de algemene naam van kleine bladlinde direct met de bladgrootte, die veel kleiner is dan die van andere linde-soorten. De overvloed aan cultivars omvat Baileyi, Bicentennial Holland Oranje en Greenspire, die allemaal worden gebruikt in de achtertuin van het modelleren te tuin te creëren hedge s.

• Latijnse naam: Tilia cordata
• Gemeenschappelijke namen: Kleinbladige linde, kleine bladlinde
• Inheemse habitat: West-Azië en Europa
• USDA-hardheidszones: 4 tot 7
• Hoogte op de vervaldag: 50 tot 80 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon of lichte schaduw

Zilveren linde

Zoals de naam al doet vermoeden, lijken de bladeren van deze boom te glinsteren door de kleine witte haartjes op hun achterkant die er zilver uitzien en in de herfst geel worden. Deze boom schittert als een stadsboom aan de straatkant en heeft een stevige bouw die luchtvervuiling aankan.

• Latijnse naam: Tilia tomentosa
• Nederlandse naam: Zilverlinde
• Inheemse habitat: Europa en Azië
• USDA-hardheidszones: 4 tot 7
• Hoogte op de vervaldag: 40 tot 70 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Wit lindenhout

Deze ondersoort van lindehout heeft vergelijkbare bladharen als de zilveren lindeboom, alleen de bladeren van het witte lindehout lijken wit te zijn in plaats van zilver. De roomgele bloemen hangen in trossen en deze boom groeit in het wild in de bergen van North Carolina.

• Latijnse naam: Tilia heterophylla
• Gemeenschappelijke namen: Witte linde, zilverbladige linde, bijenboom, lindenhout
• Oorspronkelijke habitat: Oost-Europa
• USDA-winterzones: 3 tot en met 7
• Hoogte op de vervaldag: 50 tot 80 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw

Huilende zilveren linde

De takken van deze lindesoort hangen naar de grond, vandaar de naam. De treurende zilveren linde behoort tot de hoogste van alle linden en kan 100 meter bereiken. De onderkant van de bladeren is wit en de boom kan zilverachtig lijken als de wind de bladeren streelt.

• Latijnse naam: Tilia petiolaris
• Veel voorkomende namen: hanger zilver linde, treur zilver limoen, hanger wit limoen
• Inheemse habitat: Europa en Azië
• USDA-winterzones: 5 t / m 9
• Hoogte op de vervaldag: 50 tot 100 meter hoog
• Blootstelling: Volle zon tot halfschaduw