Drynaria: groeiende eikenbladvarens

De Drynaria-varens, algemeen bekend als eikenbladvarens, zijn lastige epifyten die waarschijnlijk buiten het bereik van iedereen behalve de meest toegewijde varenliefhebber liggen. Het zijn opvallende en mooie planten die veel voorkomen in tropisch Azië en de Stille Zuidzee, en ze vinden hun toepassing in de traditionele Chinese geneeskunde.

Zoals veel van hun epifytische neven, zijn het ook uitzonderlijk mooie planten. De Drynaria staan erom bekend dat ze twee soorten bladeren hebben: een kort, steriel, onbebouwd type dat rond de basis van de plant groeit, vergelijkbaar met een hertshoornvaren, en een langer, vruchtbaar varenblad dat diep geveerd is en aan bomen hangt manden in de tropische wereld. Wat de groeicultuur betreft, vereist een succesvolle teelt eerst het voldoen aan hun unieke eisen

In tegenstelling tot sommige van de andere epifyten, zijn deze niet zo totaal vochtgevoelig als een hertshoorn, wat vocht wordt vastgehouden in de basis van de plant. Desalniettemin is het omgaan met hun waterbehoeften het moeilijkste deel om ze te laten gedijen.

Groeiende omstandigheden

• Licht: deze doen het het beste in gevlekt zonlicht of zelfs in de schaduw. Hoe meer licht ze krijgen, hoe meer roodachtige kleur zichtbaar is in de bladeren. In de natuur hebben ze de neiging om vast te hechten aan boomstammen.
• Water: Ze hebben absoluut een constante toevoer van vocht en een hoge luchtvochtigheid nodig. Omdat het epifyten zijn, zult u waarschijnlijk elke dag water moeten geven. Ze kunnen niet lang met succes in een container worden gekweekt.
• Bodem: Ze groeien het best gemonteerd op boomvaren of in een lattenbak, vergelijkbaar met een orchidee. Als je in een container kweekt, gebruik dan een orchideeënmix.
• Meststof: voer het hele groeiseizoen met een zwakke vloeibare meststof.

Voortplanting

Voortplanting kan worden bereikt door middel van sporen, maar dit wordt het beste overgelaten aan de experts. In plaats daarvan kun je grotere planten verdelen of stukjes van een gevestigde plant nemen. Zorg ervoor dat je beide soorten bladeren en wat wortels hebt en bind het nieuwe stuk op een nieuwe houder. Het zou gemakkelijk moeten beginnen te groeien.

Verpotten

Hetzelfde als hierboven - als epifyten, ze hoeven niet echt te worden verpot. De planten komen het best tot hun recht als ze tot een indrukwekkende grootte zijn uitgegroeid. In binnensituaties of in kassen kan het zinvol zijn om grote planten per deling te verkleinen.

Rassen

Er zijn slechts ongeveer 20 soorten Drynaria wereldwijd, allemaal geconcentreerd in tropisch Azië en het oostelijk halfrond. Ze worden vaak gebruikt als accentplanten in tropische tuinen, waar hun fronten van 3 meter tevoorschijn komen uit de manden met steriele bladeren en sierbomen en manden. De meest voorkomende soort in de teelt is D. quercifolia, algemeen bekend als de eikenbladvaren omdat de bladeren enigszins lijken op enorme eikenbladeren.

Telers tips

De groei-eisen hiervoor zullen iedereen bekend in de oren klinken die ervaring heeft met een bepaald type veeleisende epifyt: veel warmte en vochtigheid, geen direct zonlicht maar heldere omstandigheden, voldoende water en een gemakkelijke hand met de mest tijdens het groeiseizoen. Ze zijn vatbaar voor kou, maar nog gevoeliger voor droogte, waardoor ze snel bruin worden en doodgaan.

Als je een vanda-orchidee met succes kunt laten groeien en bloeien, kun je waarschijnlijk een van deze problemen aan. Hetzelfde geldt voor alle Huperzia-soorten. Een serre of serre is het beste, maar als je het geluk hebt een badkamer met dakraam te hebben, kun je er goed gebruik van maken om een klein bos met weelderige epifyten te produceren. Drynaria is kwetsbaar voor ongedierte, waaronder bladluizen, wolluis, schaal en witte vlieg. Identificeer de besmetting indien mogelijk zo vroeg mogelijk en behandel met de minst giftige optie.