Ruby-Throated Hummingbird-identificatie

De robijnkeelkolibrie is de meest voorkomende kolibrie in Europa en de enige broedende kolibrie ten oosten van de rivier de Mississippi. Door te leren hoe ze robijnkeelkolibries correct kunnen identificeren, kunnen vogelaars verschillende kolibries sneller en gemakkelijker identificeren door te erkennen dat het geen robijnkeeltjes zijn en te weten welke belangrijke onderdelen van een kolibrie ze moeten controleren op de subtiele aanwijzingen die soorten scheiden.

Mannelijke robijnkeelkolibrie identificatie

De mannelijke robijnkeelkolibrie is een ijverige vogel, die constant tussen bloemen en voeders fladdert, niet alleen om te voeden, maar ook om zijn territorium te verdedigen tegen andere kolibries. Maar als die andere kolibries in de buurt zijn, kan het een uitdaging zijn om de robijnrode keel te identificeren. Het zoeken naar deze aanwijzingen kan helpen:

• Bill: Zoals alle kolibries is de smalle, naaldachtige snavel ideaal om nectar van diep in de bloemen te nippen. Het wetsvoorstel is zwart en recht.
• Kin: De kin van een kolibrie is misschien klein, maar het kan een aanwijzing zijn voor de identiteit van de vogel. De robijnkeelkolibrie heeft een zwarte kin.
• Keel: De mannelijke robijnkeelkolibrie heeft een felrode keel, of gorget, met een sprankelende kleurenspel bij fel licht. In de schaduw of bij weinig licht kan de hele keel echter donker of dof lijken. Afhankelijk van het licht kan de keel een oranjerode tint hebben.
• Borst: De borst is helderwit en ongemarkeerd. Het vormt een opvallend contrast met de keel van de vogel.
• Oog: het oog is donker, maar er is een helderwitte vlek net achter het oog. Omdat de kop van de mannelijke robijnkeelkolibrie donker is, kan de plek aanzienlijk opvallen.
• Flanken: De flanken van de vogel hebben een grijsgroene kleur die een sprankelende irisatie kan vertonen. De kleuring vult de buik echter niet helemaal en er kan een bleke lijn lijken te zijn in het midden van de buik.
• Staart: De robijnkeelkolibrie heeft een lange, puntige staart met een diepe inkeping in het midden. Elke veer is puntig en bij het mannetje is elke veer donker. Wanneer de staart opgevouwen wordt gehouden, kan de vorm moeilijker te zien zijn.
• Bovenste delen: (niet afgebeeld) De bovenste delen van de robijnkeelkolibrie zijn heldergroen of groen-goud met een iriserende glans. De donkere vleugels, opgevouwen, contrasteren met het kleurrijke lichaam.

Veel vrouwelijke kolibries lijken op elkaar, vooral onder de kolibries in Noord-Europa. Door echter de aanwijzingen te begrijpen die de vrouwelijke robijnkeelkolibrie onderscheiden van haar westerse neven, is het mogelijk om verschillende vrouwtjes van elkaar te onderscheiden. Let op deze aanwijzingen voor een zelfverzekerde identificatie:

• Oog: Net als de mannelijke robijnkeelkolibrie is een witte vlek gemakkelijk zichtbaar achter het donkere oog van het vrouwtje.
• Wangen: De auriculairs van de vrouwelijke robijnkeelkolibrie zijn duidelijk grijs, hoewel de hoeveelheid grijze kleur kan variëren. Dit contrasteert goed met de bleke keel en groene kop.
• Bovenste delen: net als het mannetje zijn de bovenste delen van de vrouwelijke robijnkeelkolibrie een glanzend iriserend groen. Afhankelijk van het licht kunnen de veren een gele of gouden tint vertonen.
• Bill: De snavel van de vrouwelijke robijnkeelkolibrie is lang, dun en uniform zwart.
• Keel: In tegenstelling tot de kleurrijke keel van het mannetje, heeft de vrouwelijke robijnkeelkolibrie een effen witte kin en keel met slechts beperkte, vage grijze strepen. De hoeveelheid strepen varieert, maar is over het algemeen minimaal en valt mogelijk niet op.
• Staart: De vrouwelijke robijnkeelkolibrie heeft een ronde staart zonder de scherpe punten van de staartveren van het mannetje, hoewel ze nog steeds enigszins puntig zijn. De buitenste drie staartveren aan elke kant hebben witte uiteinden, en wanneer ze zitten, is de staart iets langer dan de gevouwen vleugeltips.

Jonge robijnkeelkolibries die op hun moeders lijken met meer gecamoufleerd verenkleed, maar naarmate ze ouder worden, beginnen ze mannelijke kleuren en patronen te ontwikkelen. Tijdens de migratie van kolibries in de herfst kan het lijken alsof er veel meer vrouwelijke kolibries zijn, maar het zoeken naar deze subtiele aanwijzingen kan vogelaars helpen te onderscheiden welke vogels eigenlijk mannelijke jonge vogels zijn:

• Gezicht: Jonge mannelijke robijnkeelkolibries hebben dezelfde grijze auriculairs als hun moeders, maar de kleur is vaak minder intens en minder uitgebreid. Het zal geleidelijk donkerder worden tot hun volwassen verenkleed.
• Keel: terwijl vrouwtjes zeer vage grijze strepen op de keel hebben, hebben jonge mannelijke robijnkeelkolibries veel krachtigere strepen die geleidelijk de rode irisatie vertonen die kenmerkend is voor hun vaders. Jonge vogels kunnen een paar rode vlekken vertonen nabij de basis van de keel, en die vlekken zullen uiteindelijk een volle, kleurrijke gorget worden.
• Flanken: De flanken van jonge mannelijke robijnkeelkolibries zijn grijsgroen, maar minder rijk gekleurd dan de flanken van volwassen vogels. Een vleugje buff kan zichtbaar zijn.
• Staart: Gevouwen gehouden, de staart toont niet de puntige uiteinden die nodig zijn voor identificatie, maar de witte vlekken die zijn geërfd van de vrouwelijke ouder zijn zichtbaar. Na verloop van tijd zullen die vlekken verdwijnen door slijtage en zullen de staartveren volledig donker worden als deze mannelijke vogels volwassen worden en vervellen.
• Bovenste delen: (niet afgebeeld) Net als de volwassen vogels hebben jonge robijnkeelkolibries van beide geslachten een heldergroene bovenkant. Hoe jonger de vogels zijn, hoe minder irisatie de bovenkant zal vertonen, maar de kleur is nog steeds duidelijk.

Het identificeren van robijnkeelkolibries kan een uitdaging zijn in gebieden waar het bereik van deze kolibrie overlapt met andere kolibries, maar het leren van de zorgvuldige aanwijzingen die hen onderscheiden, is waardevol voor vogelaars om meer zelfvertrouwen te krijgen bij elke kolibrie die ze identificeren.