De wonderbaarlijke geschiedenis van Indiase Charpoy-bedden

Het Charpoy-bed is het traditionele slaapoppervlak van India, Pakistan en Bangladesh, voorheen gezamenlijk bekend als het Indiase subcontinent. Net als veel andere meubelstijlen uit de Indiase oudheid, zijn de regio en de datum van herkomst van dit type bed niet volledig bekend (1). Wat echter bekend is, is dat hoewel het ongetwijfeld oud is, de Charpoy waarschijnlijk niet het eerste ligbed is, aangezien het bekend was dat ligbedden populair waren in de oude Mesopotamische en Griekse culturen, evenals in Egypte al in de 1e dynastie (3100 -2907 voor Christus) (2). Hoewel het mogelijk is, maar niet aantoonbaar, dat het ontwerp van dergelijke bedden in de 4e eeuw voor Christus samen met Alexander India is binnengekomen, is het even waarschijnlijk dat het ontwerp op zichzelf in de regio is geëvolueerd (3).

Het bed zelf, dat nog steeds een veelvoorkomend gezicht is, vooral in de landelijke gebieden van het hedendaagse Zuid-Azië, is elegant eenvoudig van ontwerp. Vier houten poten ondersteunen een open rechthoekige structuur die is opgevuld met een strak geweven netwerk van touwen of koorden dat, eenmaal klaar, het lichaamsgewicht zal dragen (4). In Pakistan zijn de touwen vaak gemaakt van jute, een plantaardige vezel die tot sterke draden wordt gewikkeld om touw te maken (5). In andere gebieden kunnen de bindingen zijn gemaakt van kokos, een vezel uit kokosnootschillen (6). Het maken van een Charpoy vereist niet alleen vaardigheid in timmeren, maar ook opmerkelijke handvaardigheid, aangezien ervaren makers de akkoorden zeer snel weven en zelfs in staat zijn om ontwerpen en patronen in het weefsel te creëren. Tegen de late middeleeuwen werden Charpoy-bedden zo veel gebruikt dat ze zelfs de aandacht trokken van Abu Abdallah Muhammad Ibn Battuta - een van de meest gevierde reizigers van de middeleeuwse wereld - terwijl hij door India reisde.

Volgens Battuta:

"De bedden in India zijn erg licht. Een alleenstaande man kan er een dragen en elke reiziger moet zijn eigen bed hebben... Het bed bestaat uit vier conische poten waarop vier staven zijn gelegd; daartussen vlecht een soort lint van zijde of katoen. Als je erop ligt, heb je verder niets nodig om het bed voldoende elastisch te maken. (6) "

Het India waardoor Ibn Battuta reisde terwijl hij opmerkelijke plaatsen in de islamitische wereld bezocht, was een zeer gevaarlijke plaats. Toen hij het land binnenkwam door de hoge bergen van Afghanistan, vond hij een islamitische staat die al een eeuw oud was (7). In de nasleep van de moslimlegers onder leiding van Muʿizz al-Dīn Muḥammad ibn Sām, ontstond het Sultanaat van Delhi als een moslimminderheid die regeerde en een hindoeïstische meerderheid belast (8). Maar de belangrijkste bron van gevaar in Delhi was de sultan zelf. Muhammad Tughluq, die over Delhi regeerde ten tijde van Ibn Battuta's aankomst, stond erom bekend dat hij zowel zeer genereus was voor moslimreizigers en geleerden (waarvan Ibn Battuta beiden was) als meedogenloos wreed en onvoorspelbaar jegens degenen die hij als vijanden beschouwde (wat).Van de sultan was bekend dat hij iedereen die het niet eens was met zijn religieuze interpretaties, politiek beleid of economische strategieën in de laatste categorie plaatste en voor hen een steeds gruwelijker aantal straffen, martelingen en uiteindelijk executies bedacht (9). Ibn Battuda zou later over hem zeggen: "De sultan was veel te vrij in het vergieten van bloed... [Hij] bestrafte altijd kleine en grote fouten, zonder respect voor personen, of het nu gaat om geleerde, vroomheid of nobele afkomst. Elke dag. er worden honderden mensen naar de audiëntiezaal gebracht, geketend, geketend en geketend, en [zij] worden... geëxecuteerd,... gemarteld of... geslagen (ibid.). "Ibn Battuda zou later over hem zeggen: "De sultan was veel te vrij in het vergieten van bloed... [Hij] bestrafte altijd kleine en grote fouten, zonder respect voor personen, of het nu gaat om geleerde, vroomheid of nobele afkomst. Elke dag. er worden honderden mensen naar de audiëntiezaal gebracht, geketend, geketend en geketend, en [zij] worden... geëxecuteerd,... gemarteld of... geslagen (ibid.). "Ibn Battuda zou later over hem zeggen: "De sultan was veel te vrij in het vergieten van bloed... [Hij] strafte altijd kleine en grote fouten, zonder respect voor personen, of het nu mannen van geleerdheid of vroomheid of nobele afkomst waren. Elke dag. er worden honderden mensen naar de audiëntiezaal gebracht, geketend, geketend en geketend, en [zij] worden... geëxecuteerd,... gemarteld of... geslagen (ibid.). "

Hoewel Ibn Battuta enige tijd gunst en werk vond bij de sultan, kwam hij uiteindelijk ook onder de paranoïde controle van de monarch. Na verbannen te zijn om als kluizenaar in een grot te leven voor een periode van vijf maanden omdat hij een bekende medewerker was van een geestelijke die de sultan boos had gemaakt, werd Ibn Battuda teruggedaagd voor de rechtbank. Overtuigd dat hij zou worden geëxecuteerd, ontdekte de Berbergeleerde in plaats daarvan dat hij werd aangesteld om een delegatie van Chinese functionarissen terug te begeleiden naar hun keizer als ambassadeur van Delhi (10).

In latere jaren, met de komst van Britse koloniale invloed in de regio, werden Charpoy-bedden op een aantal zeer ongebruikelijke manieren in de wijde omgeving bekend. In de late 19e eeuw, na de overdracht van de Indiase koloniale heerschappij van de East India Trading Company naar de monarchie van de Britse staat die op dat moment werd geregeerd door koningin Victoria, begonnen de Britse autoriteiten Sikhs uit de Punjab-regio te rekruteren voor de koloniale politie van Maleisië (11). Op dat moment werden Charpoy-bedden net zo gewoon in de Maleisische straten als de Sikh-autoriteiten die ze in dienst hadden.

" Een typisch nostalgische herinnering die veel Maleisiërs vasthouden, is die van een forse Sikh-bewaker die op zijn charpoy ligt op het anderhalve meter lange pad dat langs winkelpuien loopt. 'S Ochtends zou hij ofwel een plek hebben om de charpoy tegen de muur of hij zou het wegdragen (12). "

Tegenwoordig worden Charpoy-bedden in heel Zuid-Azië gebruikt, zowel als bedden als als rituele objecten. In de stad Dera Ghazi Khan, die op de kruising van de vier districten van Pakistan staat, hebben Charpoy-bedden een unieke sociale functie. Plaatselijk aangeduid als khatt, worden enorme Charpoy-bedden die plaats bieden aan grote aantallen mensen, gebruikt als ontmoetingsplaatsen waar mensen samenkomen op vakantie of 's avonds om de verschillende problemen van de dag te bespreken (13).

Van moderne Charpoy-bedden van bedrijven als ABC Carpet & Home en Stringbedco wordt verwacht dat ze minstens even decoratief als functioneel zijn. Verkrijgbaar in een verscheidenheid aan kleuren en patronen, de oude bedden van India blijven nieuwe plaatsen vinden in moderne huizen als ligbedden, evenals nieuwe rollen als salontafels, bijzettafels en loungemeubilair voor buiten.