Cooper's havik identificatie

De Cooper's havik is een veel voorkomende maar vaak ten onrechte geïdentificeerde accipiter in de achtertuin en kan gemakkelijk worden verward met de havik met scherpe schenen of andere roofvogels in de achtertuin. Door te leren van deze vogel sleutel veld merken, is het mogelijk meer vertrouwen als u Cooper's haviken te identificeren, zowel in uw tuin en in het veld te zijn.

Havikidentificatie van volwassen kuiper

Zowel mannelijke als vrouwelijke volwassen Cooper's haviken lijken op elkaar, hoewel de vrouwtjes over het algemeen groter zijn. Ze delen echter dezelfde verhoudingen en veldsporen, en een zorgvuldige studie van deze vogels zal gemakkelijke aanwijzingen opleveren voor hun identiteit.

1. Donkere hoed: De volwassen Cooper's havik heeft een donkergrijze kroon die een hoedachtig effect op het hoofd creëert en contrasteert met een iets bleker nek. De achterkant van de kroon kan ook een hoek vertonen, afhankelijk van de houding van de vogel.
2. Rode ogen: volwassen Cooper's haviken hebben duidelijk rode ogen met donkere pupillen.
3. Grijze bovendelen: De rug en vleugels van de Cooper's havik hebben een medium leigrijze kleur zonder opvallende blokkering, vlekken of andere markeringen.
4. Gestreepte buik: De borst en buik zijn wit met een zware rufous of roestkleurige blokkering die erg dicht kan zijn en zich uitstrekt tot aan de bovenbenen, hoewel de onderstaartdekveren gewoon wit zijn.
5. Staartlengte: De Cooper's havik heeft een merkbaar lange staart waardoor de vogel nog groter of uitgebalanceerd kan lijken. De staart is gemarkeerd met drie donkere, brede balken.
6. Staartpunt: Het uiteinde van de staart is afgerond en heeft een witte eindband. De breedte van de witte punt kan variëren, afhankelijk van hoe versleten de veren zijn, maar het is bijna altijd merkbaar.
7. Benen en voeten: De benen en voeten zijn geel en hoewel dun, zijn ze ongeveer gelijk aan de breedte van een potlood of de pink van een kind.
8. Prey: Vogelaars die het geluk hebben deze haviken een prooi te zien vangen, kunnen die prooi gebruiken voor identificatie. Terwijl Cooper's haviken een breed scala aan kleine vogels vangen, zullen ze ook jagen op vogels zo groot als rouwduiven, Euraziatische collared-duiven of zelfs rotsduiven, terwijl de kleinere havik met scherpe punten niet routinematig zo groot zal zijn als prooi.

De haviken van Juvenile Cooper kunnen moeilijk te identificeren zijn omdat ze de duidelijke kleur van volwassen vogels missen, maar slimme vogelaars kunnen een reeks aanwijzingen opmerken die deze vogels positief zullen identificeren.

1. Geel oog: de beste aanwijzing om een jonge vogel te identificeren, is de oogkleur. Jonge Cooper's haviken hebben een geel oog dat geleidelijk donkerder wordt tot oranje en vervolgens rood naarmate ze ouder worden.
2. Markeringen aan de onderkant: De juveniele Cooper's havik heeft een witte borst en buik, sterk gemarkeerd met bruine "druppels" die dunner worden en lager op het lichaam taps toelopen.
3. Tonvorm: zowel volwassen als jonge Cooper's haviken hebben een tonvormige vorm met de schouders en heupen van vergelijkbare breedte, hoewel dit moeilijk te zien kan zijn, afhankelijk van de houding van de vogel. De meest vergelijkbare vogel, de havik met scherpe schenen, heeft een veel duidelijker uiterlijk met brede schouders en smallere heupen.
4. Staartlengte: Net als volwassen vogels heeft de juveniele Cooper's havik een merkbaar lange staarttekening.
5. Staartpunt: het uiteinde van de staart van de juveniel is ook afgerond met een prominente witte eindband die in verschillende mate van slijtage kan vertonen.

Het identificeren van vogels tijdens de vlucht is altijd een uitdaging, en de Cooper's havik is een snelle, behendige vogel die vogelaars misschien maar een korte glimp opvangt als hij voorbij vliegt. Gelukkig, als je weet waar je op moet letten, kan zelfs een korte glimp je helpen de havik van Cooper te identificeren.

1. Vleugelvorm: Cooper's haviken vertonen de typische brede vleugelvorm van alle haviken met afgeronde punten. De vleugel wordt ook vrij recht over de voorrand gehouden.
2. Underwing-patroon: Het underwing-patroon van zowel juveniele als volwassen Cooper's haviken is een zware blokkering die kan lijken op een "schaakbord" -patroon. De markeringen zijn fijner en dichter dicht bij het lichaam en op de voorrand van de vleugel.
3. Hoofdprojectie: de tamelijk grote kop van de Cooper's havik steekt ver buiten de polsen van de vleugels uit en kan overdreven groot lijken, afhankelijk van de kijkhoek.
4. Staartlengte en vorm: De lange staart van de Cooper's havik valt op tijdens de vlucht en de witte punt kan nog steeds zichtbaar zijn. De staart kan gespreid worden gehouden of in een smallere configuratie, afhankelijk van de kunstvluchten die nodig zijn voor de vliegende vogel, vooral als deze een prooi achtervolgt.

Cooper's haviken kunnen verwarrende accipiters zijn om te identificeren, maar met oefening kan elke vogelaar de belangrijkste veldmarkeringen leren voor zowel volwassen als jonge vogels om ze nauwkeurig en vol vertrouwen te kunnen identificeren, zelfs tijdens de vlucht.