Amerikaanse kraai of gewone raaf: verschillen identificeren

De Europese kraai en de gewone raaf zijn twee bijna identieke vogels, maar deze grote zwarte vogels kunnen gemakkelijk van elkaar worden onderscheiden als je weet welke kenmerken je moet vergelijken. Hoewel ze vaak ten onrechte worden geïdentificeerd, kunt u leren om deze twee kraaiachtigen met vertrouwen van elkaar te onderscheiden door zorgvuldige observatie, niet alleen door middel van veldmarkeringen maar ook door gedrag.

Identificatiekenmerken

Op het eerste gezicht lijken de Europese kraai en de gewone raaf misschien identiek, maar als je goed naar verschillende veldsporen en gedragingen kijkt, kunnen vogelaars deze soorten uit elkaar puzzelen. Als je wordt geconfronteerd met een grote, zwarte kraaide, let dan op deze kenmerken om de vogel correct te identificeren:

• Grootte: Een van de gemakkelijkste verschillen tussen deze twee vogels is de totale grootte. Europese kraaien zijn met ongeveer 48 centimeter kleiner, net groter dan een rotsduif. Gewone raven zijn veel groter, ongeveer 64 centimeter lang, of bijna zo groot als een roodstaartbuizerd. Door te leren hoe u de grootte van een vogel kunt beoordelen, kunt u dit veldmerk effectief als een betrouwbare aanwijzing gebruiken.
• Bill: Beide vogels hebben grote snavels, maar de Europese kraaienbek is iets dunner en delicater, met een rechtere vorm. Gewone raven hebben veel zwaardere snavels en de bovenkant van de snavel buigt merkbaar naar beneden dicht bij de punt. Bij beide vogels bedekken korte veren de basis van de snavel, maar raven hebben een veel uitgebreidere bevedering die zich bijna halverwege of zelfs verder langs de lengte van de snavel uitstrekt.
• Keel: De kraai heeft een gladde keel met relatief korte veren, terwijl de raaf een dikkere keel heeft met lange, ruige veren. Dit is vooral merkbaar wanneer de vogels roepen en de veren meer opvallen.
• Vleugelvorm: Kraaien hebben rechte vleugels die heel weinig buigen langs de voor- of achterrand. De vleugels van de raven zijn langer met een beter zichtbare kromming bij de pols en de primaire veren zijn meer gespreid, waardoor er meer "vinger" -ruimte tussen hen is.
• Staartvorm: wanneer deze vogels vliegen, kan de staartvorm een sterke aanwijzing zijn voor een juiste identificatie in het debat over kraaien versus raven. Europese kraaien hebben kortere staarten met slechts een zeer lichte kromming die te zien is wanneer de staart tijdens de vlucht wordt uitgewaaierd. Gewone raven hebben langere staarten en de veren in het midden van de staart zijn aanzienlijk langer, waardoor een duidelijk puntige wig, ruit of V-vorm ontstaat.
• Stem: De typische "caw-caw" roep van de Europese kraai is een bekend geluid met gelijkmatige lettergrepen. Gewone raven hebben een veel grovere, ratelende roep die klinkt als een lange, langzame kwakende "grooonk" toon. Hoewel beide vogels verschillende vocabulaires hebben, kan het luisteren naar deze typische oproepen u helpen de vogels op het gehoor te identificeren.
• Vlucht: tijdens de vlucht zijn Europese kraaien energieker met frequente flappen. Gewone raven daarentegen hebben meer kans om te zweven en te glijden met alleen ondiepe, zeldzame flappen. Raven kunnen zelfs af en toe een salto maken tijdens de vlucht, wat kraaien niet doen. Als de vogels dichtbij vliegen, kunnen de vleugels van een raaf een duidelijk zwiepend geluid maken, terwijl de vleugels van kraaien meestal stil zijn.
• Koppels: Europese kraaien zijn kudde vogels die in familiekuddes reizen en gemeenschappelijke slaapplaatsen gebruiken, waardoor grote groepen rauwe vogels ontstaan. Gewone raven zijn veel solitairer of worden vaak in paren aangetroffen, maar zeer zelden in grotere groepen.
• Bereik: Europese kraaien hebben een breed verspreidingsgebied in Zuid-Canada en het continentale Europa, en noordelijke populaties zullen in de winter migreren. Ze bezoeken ook meer gevarieerde habitats en zijn te vinden in stedelijke en voorstedelijke gebieden. Gewone raven komen veel vaker voor op het platteland of in landbouwgebieden van West-Noord-Europa en in heel Canada, inclusief veel verder naar het noorden dan het verspreidingsgebied van de kraai. Raven zijn echter afwezig in het zuidoosten en een groot deel van de centrale Great Plains. Raven zijn ook te vinden in Mexico, Europa en Azië, maar de Europese kraai is beperkt tot Noord-Europa en is niet zo ver naar het zuiden te vinden als Mexico. Bovendien migreren gewone raven meestal niet.

Tips voor veldidentificatie

Wanneer je een grote, zwarte kraai in het veld ziet, kan het aanvankelijk moeilijk zijn om te bepalen of het een Europese kraai of een gewone raaf is. Terloops observeren is misschien niet genoeg om uit te puzzelen welke vogel het is, vooral als u zich in een gebied bevindt waar hun reeksen elkaar overlappen, maar bij nadere beschouwing kunnen aanzienlijke verschillen aan het licht komen. Bekijk eerst het gedrag van de vogel en kies de juiste aanwijzingen om op te focussen. Als de vogel bijvoorbeeld vliegt, bestudeer dan de staartvorm, vleugels en vluchtpatroon. Als de vogel is neergestreken, luister dan naar oproepen en let op meer kenmerken van de lichaamsvorm. De vogels uit elkaar houden als ze samen worden gezien, is een eenvoudige zaak, omdat het verschil in grootte tussen de soorten duidelijk zal zijn.

Het is niet altijd mogelijk om vast te stellen of een van deze vogels een Europese kraai of een gewone raaf is, maar het gebruik van verschillende mogelijkheden om het te proberen, kan een geweldige kans zijn om uw vogelherkenningsvaardigheden aan te scherpen. Hoe meer u deze twee soorten vogels observeert, hoe meer u de subtiele verschillen tussen hen opmerkt, en hoe gemakkelijker het wordt om ze van elkaar te onderscheiden.

Snelle referentie Europese kraai en gewone raaf