Leuke weetjes over vogelmigratie

Elke vogelaar is bekend met migratie als een geweldige tijd om nieuwe en ongewone vogelsoorten door gebieden te zien trekken waar ze misschien niet voorkomen tijdens de broed- of overwinteringsseizoenen. Leer hoe lang het duurt voordat een vogel naar het zuiden trekt, en nog veel meer. Deze feiten over vogeltrek zullen u misschien verbazen.

Trivia over vogeltrek

• Het woord migratie komt van het Latijnse migratus dat "veranderen" betekent en verwijst naar hoe vogels hun geografische locatie per seizoen veranderen. Er zijn veel verschillende soorten vogelmigratie, maar ze houden allemaal een soort geografische verandering in het verspreidingsgebied van een vogelsoort in.
• De migratie piekt in de lente en de herfst, maar in werkelijkheid trekken vogels 365 dagen per jaar. De feitelijke datums waarop vogels migreren, zijn afhankelijk van vele factoren, waaronder vogelsoorten, totale trekafstand, reissnelheid, route, klimaat, weerpatronen en meer.
• Voordat ze migreren, komen veel vogels in een staat van hyperfagie, waar hormoonspiegels hen dwingen hun lichaamsgewicht drastisch te verhogen om vet op te slaan en als energie te gebruiken tijdens het reizen. Sommige vogelsoorten verdubbelen hun lichaamsgewicht in de weken voorafgaand aan de migratie. In deze periode zijn extra voedselbronnen, zoals voederbakken in de achtertuin, vooral van cruciaal belang om vogels te helpen deze reservebrandstof op te bouwen.
• De tijd die een enkele vogel nodig heeft om zijn eenrichtingsmigratie te voltooien, kan variëren van een paar dagen of weken tot maximaal vier maanden, afhankelijk van de totale afstand, vliegsnelheid, route en tussenstops. Vogels die laat in het seizoen migreren, reizen doorgaans sneller dan eerdere migranten van dezelfde soort, zelfs langs dezelfde algemene routes.
• Haviken, gierzwaluwen, zwaluwen en watervogels migreren voornamelijk overdag, terwijl veel zangvogels 's nachts migreren, deels om de aandacht van migrerende roofdieren zoals roofvogels te vermijden. De koelere, kalmere lucht 's nachts maakt de migratie voor veel soorten ook efficiënter. Vogels die overdag migreren, profiteren meestal van door zonne-energie verwarmde thermische stromingen om gemakkelijk te vliegen, zodat ze verder kunnen vliegen met minder energie.
• Trekvogels gebruiken de sterren voor navigatie, evenals de zon, windpatronen en landvormen, die hen allemaal helpen om elk jaar naar dezelfde locaties te leiden. Het magnetische veld van de aarde speelt ook een rol bij de manier waarop vogels navigeren tijdens migratie.
• Vogels kunnen tijdens de migratie van 15 tot 600 mijl of meer per dag vliegen, afhankelijk van wanneer ze migreren, hoe ver ze moeten gaan en de omstandigheden waarmee ze langs de route worden geconfronteerd. Geschikte tussenstops en een overvloed aan voedsel, water en beschutting zijn ook van invloed op hoe ver vogels op één dag kunnen reizen.
• Transoceanische migranten, vogels die een migratieroute volgen die een oceaan oversteekt, kunnen tot wel 100 uur of meer tegelijk in de lucht doorbrengen totdat ze aan land komen. Het is bekend dat deze vogels onder extreme omstandigheden op schepen op zee landen als ze wanhopig op zoek zijn naar rust. Wanneer ze het land bereiken, zijn er vaak uitval van uitgeputte migranten die allemaal samenkomen bij de eerste beschikbare schuilplaats of voedselbron. Veel vogelfestivals vinden plaats op deze fall-out-hotspots tijdens piekmigratieperiodes.
• Veel trekvogels hebben langere, meer spitse vleugels dan niet-trekkende soorten of vogels met kortere migraties. Deze vleugelconstructie is aerodynamischer met minder luchtweerstand en zorgt voor een efficiëntere, gemakkelijkere vlucht, vooral op lange reizen.
• Trekvogels reizen met snelheden van 15 tot 50 mijl per uur, afhankelijk van de soort, het vluchtpatroon, de luchttemperatuur en de heersende winden die de snelheid kunnen verhogen of verlagen.
• Terwijl de meeste trekvogels vliegen op een hoogte lager dan 2000 meter, zijn er vogels geregistreerd die migreren tot 30.000 meter hoog, een record van de Indische gans. De hoogte van de trekvlucht van een vogel hangt af van windpatronen en landvormen die obstakels kunnen vormen, zoals bergketens. In het geval van de Indische gans trekken deze vogels over het Himalaya-gebergte.
• De robijnkeelkolibrie migreert elk voorjaar van het schiereiland Yucatan in Mexico naar het zuidoosten van Europa. Deze reis van 500 tot 600 mijl over de Caribische Zee duurt 24 uur zonder dat deze kleine vogels een pauze krijgen.
• De rufous kolibrie heeft de langste migratie van alle kolibriesoorten: een enkele reis van 3000 mijl tussen zijn broedgebieden in Alaska en zijn winterbereik in Mexico. In de lente reizen rufous kolibries naar het noorden langs de Pacifische kust, terwijl ze in de herfst naar het zuiden reizen door meer bergachtige streken. Hierdoor kunnen ze profiteren van bloeiende planten voor snelle energie in beide richtingen. In het voorjaar bloeien kustbloemen eerder, terwijl in de herfst bergbloemen later bloeien.
• De Noordse stern heeft de langste geregistreerde migratie van alle vogels ter wereld. Gestreepte Noordse sterns hebben een heen-en-terugmigratie van ongeveer 22.000 mijl bevestigd, een prestatie die zowel ornithologen als vogelaars verbaast.
• Trekvogels worden tijdens hun reizen met veel bedreigingen geconfronteerd, waaronder raambotsingen, verwarrende lichten die de navigatie, jacht, verlies van leefgebied en predatie verstoren. Juveniele vogels lopen een groter risico vanwege hun onervarenheid met migratie, maar op de een of andere manier migreren miljarden vogels elk jaar met succes.