Cooper's havik

De havik van de Cooper en zijn nauw verwante neef van de Accipiter, de havik met scherpe schenen, kunnen een van de moeilijkste roofvogels zijn om te identificeren. Deze snelle en behendige roofvogel is een sluw roofdier dat niet alleen in beboste gebieden voorkomt, maar ook in tuinen en voorstedelijke gebieden. Omdat dit lid van de Accipitridae- vogelfamilie zo wijdverspreid is, moeten vogelaars leren het correct te identificeren, zodat ze het gemakkelijk kunnen herkennen, en deze factsheet bevat alles wat een vogelaar nodig heeft om precies dat te doen.

Snelle feiten

• Wetenschappelijke naam: Accipiter cooperii
• Nederlandse naam: Cooper's Hawk, Blue Darter, Chicken Hawk, Blue-Tailed Hawk
• Levensduur: 10-12 jaar
• Afmeting: 14-51 centimeter
• Gewicht: 16-20 gram
• Spanwijdte: 25-89 centimeter
• Staat van instandhouding: minst bezorgd

Cooper's havik identificatie

Omdat Cooper's haviken en haviken met scherpe schenen zo op elkaar lijken, is het belangrijk voor vogelaars om snel de belangrijkste veldmarkeringen te herkennen die deze soorten kunnen scheiden. Als je eenmaal bekend bent met wat Cooper's haviken uniek maakt, is het gemakkelijker om de twee soorten roofvogels van elkaar te onderscheiden. De donkere, gehaakte snavel toont een gele graankorrel en deze roofvogels hebben brede, ronde vleugels en een uitzonderlijk lange staart. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, maar vrouwtjes zijn groter dan mannetjes.

Het hoofd is blauwgrijs met een donkerdere hoed die duidelijk contrasteert met een lichtere nek. De vleugels en rug zijn blauwgrijs. De borst en de buik zijn wit met zware rufous of bruine strepen of strepen die lichter zijn naar de benen toe. De lange staart heeft dikke strepen en een prominente witte punt, hoewel de punt snel kan verslijten en mogelijk niet onmiddellijk zichtbaar is. De onderstaartdekveren zijn wit, de poten zijn geel en de ogen zijn rood.

Jonge vogels lijken op volwassenen, maar hebben bleker gele of roodoranje ogen die geleidelijk donkerder worden naarmate ze ouder worden. Jonge vogels hebben ook druppelachtige bruine, verticale strepen op de borst in plaats van het blokkerende patroon.

Roofvogels zijn niet typisch vocaal, maar Cooper's haviken zullen een snelle, scherpe "keh-keh-keh-keh-keh-keh" oproep gebruiken, gealarmeerd of agressief, evenals een hoog fluitje wanneer ze worden bedreigd of in nood zijn.

Cooper's havik versus Sharp-shinned havik

Deze twee accipiters kunnen bijna identiek lijken, en vogelaars hebben een scherp oog nodig om ze uit elkaar te houden. Cooper's haviken zijn over het algemeen groter dan haviken met scherpe scheenbenen, en zijn meer tonvormig, terwijl haviken met scherpe schenen bredere schouders en smallere heupen hebben. De donkere dop op Cooper's haviken is een belangrijk veldteken om deze twee vogels te onderscheiden, en hun poten zijn dikker. Cooper's haviken nemen over het algemeen ook grotere prooien dan haviken met scherpe schenen, dus het identificeren van de maaltijd van de vogel kan een goede aanwijzing zijn voor welke soort het is.

Cooper's havikhabitat en distributie

Cooper's haviken komen veel voor in Europa, Mexico en Zuid-Canada. Ze worden meestal aangetroffen in beboste habitats, inclusief bergachtige streken, hoewel zeer dichte, dichte bossen worden vermeden omdat deze grotere vogels niet zoveel manoeuvreerruimte hebben. Deze vogels kunnen zich zelfs aanpassen aan open beboste gebieden in stedelijke en voorstedelijke regio's, zoals begraafplaatsen, parken en golfbanen.

Migratiepatroon

De havikpopulaties van Northern Cooper in het noordoosten, Michigan, Wisconsin, Minnesota, de Dakota's en het zuiden van Canada kunnen per seizoen migreren, afhankelijk van het beschikbare voedsel. Veel Cooper's haviken migreren echter niet en blijven in plaats daarvan het hele jaar door in hetzelfde bereik.

Gedrag

Cooper's haviken zijn territoriale vogels die agressief kunnen zijn tegenover andere roofvogels, met name haviken met scherpe schenen. Ze zijn ook bijzonder agressief in de buurt van broedplaatsen en duiken zelfs naar mensen die te dichtbij komen. De lange staarten en korte vleugels van deze vogels geven hen een uitstekende manoeuvreerbaarheid door bossen.

Dieet en voeding

Cooper's haviken zijn vleesetende roofvogels en jagen op een verscheidenheid aan verschillende dieren. Typische Cooper's havik-prooi kan kleine en middelgrote vogels zijn, zoals vinken, zangvogels, spreeuwen, kwartels, duiven en duiven, maar ook kleine zoogdieren zoals muizen, veldmuizen en af en toe eekhoorns en eekhoorns. Ze jagen ofwel door in de buurt van struiken te vliegen om kleine prooien in een hinderlaag te lokken of door op palen, hekken of bomen te gaan zitten in afwachting van kleine vogels die dichterbij komen.

Nadat ze een prooi hebben gevangen, kunnen ze zich op de grond voeden of hun maaltijd naar een veiligere, veiligere locatie brengen. De spijsvertering kan enkele uren duren en de vogels zullen gedurende die tijd heel stil zitten. Na het verteren zullen deze roofvogels een pellet van oneetbaar materiaal zoals botten en pels uitbarsten.

Nestelen

Cooper's haviken zijn monogame vogels. Het mannetje bouwt een stoknest met een ondiepe kom bekleed met stukjes schors en positioneert het nest in een boom 20-50 meter boven de grond. Het vrouwtje zal het nest naar haar zin aanpassen voordat ze begint met het leggen van eieren.

Eieren en jongen

De eieren van een Cooper's havik zijn lichtblauw of blauwwit, en er zijn 2-5 eieren in elk broedsel. Een gekoppeld paar produceert slechts één broedsel per jaar. Beide ouders broeden de eieren 30-35 dagen uit en voeden de jonge vogels gedurende 27-35 dagen totdat ze klaar zijn om het nest te verlaten.

Cooper's havikbescherming

Hoewel Cooper's haviken niet als bedreigd of bedreigd worden beschouwd, lopen ze risico door een breed scala aan bedreigingen. Vergiftigde knaagdieren kunnen jagende roofvogels besmetten, en omdat deze roofvogels thuis zijn in stedelijke en voorstedelijke gebieden, vormen raambotsingen ook een ernstige bedreiging. Het minimaliseren van het gebruik van rodenticiden en het nemen van maatregelen om ramen beter zichtbaar te maken voor jachthaviken is essentieel om deze vogels te beschermen.

Tips voor vogelaars in de achtertuin

Cooper's haviken zijn een roofvogel die naar tuinen kan worden aangetrokken omdat ze zich gemakkelijk voeden met kleine en middelgrote vogels, met name op de grond voedende soorten zoals rouwduiven. Door dode bomen of palen beschikbaar te laten als zitplaats, krijgen deze haviken een uitkijkpunt om te jagen.

Vogelaars die hun vogels in de achtertuin liever tegen haviken beschermen, kunnen verschillende technieken gebruiken om te voorkomen dat Cooper's haviken worden aangetrokken. Door beschutting te bieden aan het voeren van vogels, het elimineren van voederstations op de grond en het verwijderen van handige zitstokken voor roofvogels, zal Cooper's haviken aanmoedigen om ergens anders te gaan jagen.

Hoe deze vogel te vinden

Een bezoek aan geschikte bosrand of open boshabitats die rijk zijn aan prooien is essentieel om Cooper's haviken te vinden. Kijk uit of deze vogels rusten op hekken, palen of grote boomtakken terwijl ze maaltijden verteren of uitkijken naar hun volgende hap. Ze kunnen ook worden gezien als ze door bomen schieten terwijl ze jagen, snel vliegen maar niet te hoog terwijl ze op zoek gaan naar een prooi.

Ontdek meer soorten in deze familie

De vogelfamilie Accipitidae is groot en omvat niet alleen haviken, maar ook vliegers, adelaars, kiekendieven, buizerds en gieren uit de Oude Wereld. Vogelaars die van deze roofvogels houden, zullen deze soorten niet willen missen:

• Havik met scherpe schenen
• Amerikaanse zeearend
• Roodstaartbuizerd

Wat uw favoriete vogelsoort ook is, mis onze andere informatiebladen over wilde vogels niet om meer te weten te komen over alle soorten fantastische gevederde vrienden!