Anna's kolibrie
De Anna's kolibrie is vet gekleurd en parmantig en is het hele jaar door een ster van de westelijke kolibriesoort langs de Pacifische kust. Dit is een van de weinige kolibries die het hele jaar door in het grootste deel van zijn verspreidingsgebied verblijft, en daarmee geeft dit lid van de Trochilidae- vogelfamilie in elk seizoen een vleugje kleur en persoonlijkheid aan vogelaarswerven. Ontdek meer feiten over de Anna's kolibrie met dit informatieprofiel en leer deze kleine wonderen nog meer waarderen.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Calypte anna
- Nederlandse naam: Anna's Hummingbird
- Levensduur: 7-9 jaar
- Afmeting: 3,5-10 centimeter
- Gewicht:.14 -.16 gram
- Spanwijdte: 12 centimeter
- Staat van instandhouding: minst bezorgd
Anna's kolibrie-identificatie
Het kleine formaat en de naaldachtige snavel van deze vogel identificeren hem onmiddellijk als een kolibrie, maar er moet goed naar worden gekeken om de Anna-kolibrie zorgvuldig te onderscheiden van andere westerse hummer-soorten. De snavel is zwart en recht, en vrouwtjes kunnen iets langere snavels hebben, hoewel dit moeilijk op te merken is, behalve van zeer korte afstand of wanneer de vogels worden gebandeld en in de hand worden bekeken.
Mannetjes hebben een iriserende rozerode kop, keel en nek die afhankelijk van het licht zwart of roodachtig oranje kunnen lijken. Met zoveel felle kleuren lijken deze kolibries op het eerste gezicht misschien een volledig roze kap te hebben, hoewel de achterkant van de nek groen is. De borst, buik en zijkanten zijn grijs met een groene tint. Vleugels en staart zijn donker, schemerig zwartbruin en er is een bleke, gebroken oogring.
Vrouwelijke Anna's kolibries hebben een groene kroon, rug en staart, die allemaal een kleine irisatie kunnen vertonen. De borst, keel en buik zijn bleekgrijs en de bleekgrijze keel heeft centrale donkerrode vlekken of vlekken. De vleugels en staart zijn donker en er zijn witte vlekken op de buitenste staartveren. Vrouwtjes hebben een witte vlek over het oog, hoewel de omvang van het wit kan variëren.
Jonge exemplaren lijken op vrouwtjes en zullen geleidelijk hun volwassen verenkleed ontwikkelen. Mannetjes doen dit, beginnend met verspreide roze of roodachtige vlekken op hun keel en uiteindelijk de volledige kapachtige verkleuring.
Zoals de meeste kolibriesoorten, zijn Anna's kolibries niet extreem vocaal. Ze zullen een zeer hoge, raspende buzz maken, evenals "chip" en "pip" -tonen wanneer ze zitten of indringers achtervolgen, en hun geluiden en liedjes zijn het hele jaar door te horen. Terwijl ze zingen, zitten mannelijke Anna's kolibries vaak hoog op twijgen of draden en laten hun vleugels iets hangen.
Anna's kolibriehabitat en verspreiding
Anna's kolibries zijn te vinden langs de Pacifische kust van centraal Baja tot het zuiden van British Columbia, evenals in het zuiden van Arizona en het uiterste zuidwesten van New Mexico. Ze geven de voorkeur aan open bos- en struikachtige oeverhabitats, hoewel ze goed zijn aangepast aan stedelijke en voorstedelijke parken en tuinen, met name waar kolibrievoeders beschikbaar zijn.
Migratiepatroon
De extreme noordelijke en zuidelijke populaties van Anna's kolibries kunnen migreren, maar de meeste vogels blijven het hele jaar op hun territorium. Incidentele maar zeldzame records van winter Anna's kolibries zijn opgemerkt in het oosten van Texas en het westen van Louisiana, maar deze vogels dwalen niet regelmatig ver van hun Pacifische kustgebied.
Gedrag
Dit zijn eenzame maar overvloedige vogels, en het feit dat ze hun staart meestal stil houden terwijl ze zweven, kan een sleutel zijn tot hun identificatie. Ze zweven vaak tijdens het eten, of zitten in de open lucht om over hun territorium te waken.
Dieet en voeding
Anna's kolibries zijn de carnivoren van kolibries, en hoewel ze zich tegoed doen aan nectar, eten ze meestal meer insecten en spinnen dan de meeste andere kolibriesoorten. Anna's kolibries zullen zelfs in de buurt van spinnenwebben neerstrijken om gevangen insecten te plukken. Ze zullen ook nippen aan kleine hoeveelheden sap, vooral op momenten dat bloemennectar schaars is.
Nestelen
Mannetjeskolibries van Anna voeren spectaculaire verkeringsduiken uit vanaf 130 meter in de lucht, waarbij ze voor de vrouwtjes naar de grond duiken en op de bodem van hun duik een zoem door hun staartveren creëren. Deze kolibries zijn polygaam en het grootste deel van het nestelen en grootbrengen van jonge vogels is aan het vrouwtje. Ze bouwt een klein bekervormig nest met behulp van plantenvezels die samengebonden zijn met spinnenzijde, en vaak versierd met mos of korstmos voor camouflage.
Eieren en jongen
Een vrouwelijke Anna's kolibrie zal 15-19 dagen een broedsel van 2 effen witte eieren uitbroeden en vervolgens 18-22 dagen voor de jonge vogels zorgen totdat ze het nest verlaten. Anna's kolibries kunnen 2-3 broedsels per jaar grootbrengen, beginnend eind oktober of begin november in het meest zuidelijke deel van hun verspreidingsgebied, en het broedseizoen loopt door tot en met juni.
Van Anna's kolibries is geregistreerd dat ze hybridiseren met verschillende andere kolibriesoorten, waaronder kolibries met zwarte kin, Costa's kolibries en Allen's kolibries waar de broedgebieden van de verschillende soorten elkaar overlappen.
Anna's kolibriebescherming
Anna's kolibries worden niet als bedreigd of bedreigd beschouwd, maar ze zijn vatbaar voor verschillende bedreigingen, zoals verlies van leefgebied, verwilderde katten en raambotsingen. In de noordelijke delen van hun verspreidingsgebied kan barre winterweer problematisch zijn, maar vogelaars die maatregelen nemen om te voorkomen dat kolibrie-nectar bevriest, kunnen een betrouwbare voedselbron vormen voor overwinterende vogels.
Tips voor vogelaars in de achtertuin
Anna's kolibries worden gemakkelijk aangetrokken door werven en tuinen waar ze nectarbloemen en kolibrievoeders kunnen vinden. Omdat deze vogels een grote hoeveelheid insecten eten, moeten vogelaars het gebruik van insectenvallen, pesticiden of insecticiden van welke aard dan ook vermijden die die voedselbron zouden minimaliseren, en spinnenwebben moeten intact worden gelaten zodat Anna's kolibries kunnen verzamelen.
Hoe deze vogel te vinden
Een bezoek aan natuurcentra, kolibrietuinen en natuurreservaten die vogelvoerstations met nectarvoeders bieden, is een geweldige manier om Anna's kolibries te spotten, en ze zijn vaak te vinden in open botanische tuinen of gebieden met uitgestrekte bloembedden. In de late zomer, wanneer deze vogels beginnen te broeden, kunnen mannetjes gemakkelijker te zien zijn als ze hun gewaagde verkeringstochten maken, waarna ze in een open gebied zullen neerstrijken om hun territorium te onderzoeken en op indringers te letten. In fel zonlicht vallen hun schitterende roze koppen en kelen gemakkelijk op en helpen deze kleine vogels beter op te vallen.
Ontdek meer soorten in deze familie
De familie Trochilidae omvat elke kolibrie ter wereld en telt in totaal meer dan 325 verschillende soorten. Hoewel de meeste van deze vogels in tropische streken voorkomen, zijn er meer noordelijke kolibries die net zo fascinerend zijn als Anna's kolibries:
Mis geen van onze andere informatiebladen over wilde vogels om meer te weten te komen over al uw favoriete kolibries, mezen, kardinalen, vinken, mussen, flamingo's, pinguïns en meer!
