Hoe winterjasmijnstokken te laten groeien?

Winterjasmijnplanten zijn bladverliezende vaste planten. Ze worden beschouwd als wijnstokken of wijnstruiken en behoren tot de olijvenfamilie. In tegenstelling tot de meeste jasmines is dit type niet geurig, maar misschien als afweging blijven de stengels van de plant groen in de winter. Winterjasmijnplanten komen oorspronkelijk uit China en worden gekweekt in USDA-planthardheidzones 6 tot en met 10.

Taxonomie

Plantentaxonomie classificeert winterjasmijnplanten als Jasminum nudiflorum. Merk op dat Jasminum polyanthum voor onderzoeksdoeleinden soms ook de gewone naam "winterjasmijn" draagt. Maar dat is een andere plant (en een geurige die veel tuinders willen laten groeien). Dit is slechts een voorbeeld van waarom we wetenschappelijke plantennamen gebruiken om verwarring te voorkomen.

Groeien

Winterjasmijnplanten worden 4 meter hoog met een breedte van 7 meter wanneer ze niet worden ondersteund. Ondersteund kunnen ze 15 meter hoog worden. De overvloedige gele bloemen zijn ongeveer 2,50 cm breed. Bloeitijd is in de late winter of het vroege voorjaar. De bloemen verschijnen vóór de bladeren, die vrij klein zijn.

Je kunt deze plant laten groeien in de volle zon tot halfzon, in goed doorlatende grond. In feite is het een van de beste overblijvende wijnstokken voor zon. Een winterjasmijnplant heuvelt zich op rond zijn basis om een struik te vormen, maar hij zendt lange takken uit die centrale klomp die groeien als kruipende wijnstokken. Dus is het een struik of een wijnstok? U kunt voor een groot deel bepalen wat het wordt. Dat wil zeggen, hoe u voor de plant zorgt, bepaalt welke vorm deze zal aannemen.

Als je hem teruggesnoeid houdt, zal hij als struik in je landschap fungeren. Maar als je het met rust laat en het op natuurlijke wijze laat groeien, zal het als een wijnstok functioneren. In de laatste hoedanigheid kan het worden gebruikt als bodembedekker of als klimplant.

Tuinders die het willen beklimmen, moeten een ondersteunende structuur bieden, zoals een houten prieel, waarmee de wijnstoktakken aan de structuur worden vastgemaakt. Als alternatief kunnen deze vroege bloeiers nuttig zijn als bodembedekkers. Gebruik ze in de laatste rol voor landschapsarchitectuur op hellingen, bijvoorbeeld om erosie tegen te gaan.

Snoeien

Als u deze planten in de loop van het jaar maar één keer gaat snoeien, is de ideale tijd hiervoor in het voorjaar, direct nadat ze zijn uitgebloeid. Ze bloeien op oud hout, dus door in deze tijd te snoeien verlies je geen bloemen voor volgend jaar. Als u de verspreiding ervan wilt beheersen, wilt u misschien meerdere keren snoeien, ook al betekent dit minder bloemen voor de volgende lente.

De planten hoeven niet veel bemest te worden, maar als je wilt dat ze om wat voor reden dan ook bijzonder groot worden, werk dan wat compost in de grond eromheen.

Invasiviteit

Niet-ondersteunde winterjasmijnplanten groeien als wijnstruiken en kunnen enigszins invasief zijn. Dit komt omdat de stengels wortels uitsteken waar ze de grond raken. Getrouw snoeien is vereist om te voorkomen dat niet-ondersteunde planten zich verspreiden waar ze niet welkom zijn.

Verspreiding is veel minder een probleem als je de planten traint om een steun te vormen, zoals wijnstokken. Door hun stengels aan priëlen of hekjes te binden, vermijdt u grotendeels grondcontact, waardoor de kansen die de plant heeft om wortel te schieten, worden geminimaliseerd.

Aan de andere kant maakt deze agressieve beworteling het gemakkelijk voor tuinders die echt willen dat de planten zich verspreiden en zich vermenigvuldigen. Nadat het rooten heeft plaatsgevonden, snijdt u eenvoudig de geroote stengel van de hoofdplant en graaft u uw nieuwe baby bij de wortels eruit. Pot het dan op of plant het ergens anders dat geschikter is in uw landschap. Met zijn vermogen om zich te vermenigvuldigen, kun je zien hoe deze plant een goed idee zou kunnen zijn voor een plantbed, waar je iets nodig hebt dat je bloemen geeft, zich verspreidt om een gebied snel te vullen en weinig verzorging nodig heeft.