Kruipende planten: wat ze zijn, voorbeelden, toepassingen

Kruipende planten of "klimplanten" worden over het algemeen beschouwd als kleine, wijnstokplanten die dicht bij de grond groeien. Ze worden ook wel procumbent-planten genoemd.

In gevallen waarin hun wijnstokken lang genoeg zijn en u ze een structuur wilt laten beklimmen, moet u ze begeleiden (trainen) en aan een steun bevestigen als ze überhaupt veel hoogte willen bereiken. In die zin verschillen ze van ' klimmers ', een andere klasse van wijnstokken. U kunt de wijnstokken bijvoorbeeld losjes met touw aan de structuur binden. Zelfs sommige planten die van nature de neiging hebben om meer rechtop te groeien, hebben vaak dergelijke hulp nodig.

Maar de meeste echte klimplanten zijn kleinere planten die gewoon "op hun buik" over de grond lijken te kruipen, deze vormen meestal goede bodembedekkers. Je moet ze niet dwingen om te klimmen, want daarvoor zijn ze gewoon te kort. De langste wijnstokken behoren tot kruipende mirte en kruipende jeneverbesplanten. Maar laat u niet misleiden door gewone namen: sommige planten met "klimplant" in hun naam zijn krachtige klimmers, waaronder wilde wingerd (parthenocissus quinquefolia).

Voorbeelden van kruipende planten

Veel van de zeer gewaardeerde kruipende planten zijn bloeiende bodembedekkers. Maar sommige bodembedekkers worden zowel voor hun bladeren als voor hun bloesems gekweekt. De kruipende jeneverbessen (Juniperus) zijn erg populair. Het zijn grondknuffelende struiken en worden gewaardeerd om hun groenblijvende blad en het vermogen om erosie tegen te gaan. Japanse wolfsmelk (Pachysandra terminalis), ook wintergroen, wordt geclassificeerd als een vaste plant in plaats van een struik.

Angelina muurpeper (Sedum rupestre Angelina) heeft enkele jaren een bloemhoofd, maar de meeste mensen kweken deze niet voor de bloemen (die ze soms verwijderen). Wat tuinders zo leuk vinden aan Angelina zijn de gouden chartreuse bladeren. Gevlekte dovenetel (Lamium maculatum) wordt bijna even gewaardeerd om zijn bloemen en zijn bonte bladeren. Voor een totaal andere look (en een plant die ongeveer zo kort blijft als een plant mogelijk kan), probeer dan Scotch moss (Sagina subulata Aurea) of het vergelijkbare Ierse mos (Sagina subulata).

Maar als je planten met opvallende bloemen voor je landschap wilt, kijk dan eens naar acht bloeiende klimplanten:

• Phlox subulata
• Phlox stolonifera
• Kruipende jenny (Lysimachia nummularia)
• Kruipende tijm (bijvoorbeeld Thymus serpyllum)
• Bugleweed (Ajuga reptans)
• Kruipende mirte (Vinca minor)
• Drakenbloed sedum (Sedum spurium Dragon's Blood)
• Sneeuw in de zomer (Cerastium tomentosum)

Invasieve of problematische klimplanten

Kruipende Jenny is een invasieve plant in Noord-Europa. Om het binnen de perken te houden, kweekt u het in hangende manden. Andere invasieve planten zijn bugleweed en kruipende mirte.

In feite zijn veel klimplanten niet per se gewenste planten om te groeien. Sommige behoren tot veelvoorkomend gazononkruid, waaronder:

• Kruipende Charlie (maar een bonte soort, Glechoma hederacea Variegata, wordt verkocht als landschapsarchitectuur)
• Postelein (Portulaca olearacea)
• Vogelvoet klaverblad (Lotus corniculatus)
• Klaver (Trifolium spp.)

Engelse klimop (hedera-helix) is ook een alom verachte wijnstok vanwege zijn invasieve karakter. Trompetklimplant (campsis radicans) is veel te agressief voor mensen die nette en ordelijke tuinen willen. De meningen lopen natuurlijk sterk uiteen. Veel mensen zouden terugdeinzen en zeggen dat postelein en klaver zeer gewilde planten zijn. Postelein is eetbaar. Maar in tegenstelling tot de andere klimplanten is het een eenjarige plant en geen vaste plant.

Landscaping toepassingen

Het algemene gebruik voor een kruipende plant is als bodembedekker. Degenen die sterk bloeien dienen niet alleen praktische doeleinden (erosiebestrijding, onkruidbestrijding en meer) in deze rol, maar voegen ook grote schoonheid toe aan het landschap. Vooral kruipende flox (P. subulata en P. stolonifera) kan dynamische kleurendisplays opleveren. Veel tuinders houden van het uiterlijk dat in de lente in bloei van een helling naar beneden loopt.

Kruipende tijm is een van de kortst bloeiende klimplanten. Een andere is de kruipende ereprijs (Veronica Tidal Pool), die kleine blauwe bloemen draagt. Beide zijn vaak 2,50 cm hoog of minder. Dergelijke planten zijn ideaal voor gebruik rond stapstenen in de tuin of in andere gebieden met voetgangers, omdat ze af en toe niet beschadigen.

Omdat ze laag bij de grond blijven, zijn andere logische toepassingen voor kruipende planten:

• Randplanten
• Op de voorste rij van een bloemenrand (omdat ze de planten erachter niet zullen verbergen)
• Sommige van de brave soorten, zoals drakenbloed sedum, kunnen geschikt zijn voor gebruik in rotstuinen (maar zorg ervoor dat de waterbehoefte van de betreffende plant overeenkomt met die van de omliggende planten).