Huismus identificatie

Huismussen (Passer domesticus) zijn een van de meest voorkomende vogels ter wereld, zowel in stedelijke, voorstedelijke als landelijke gebieden. Ze zijn ook een van de gemakkelijkst te zien omdat ze zich erg op hun gemak voelen in de buurt en zich redelijk goed hebben aangepast aan de menselijke bewoning.

Door huismussen gemakkelijk te herkennen, kunnen vogelaars de schoonheid en subtiele markeringen van deze veel voorkomende vogels beter waarderen. Als u deze mussen eenmaal snel kunt herkennen, is het bovendien veel gemakkelijker om nauwkeurig te bepalen wanneer een meer unieke of ongebruikelijke vogel uw achtertuin bezoekt.

Mannetjeshuismussen zijn duidelijk getekend. Er kan echter veel variatie zijn tussen verschillende ondersoorten en geografische populaties, waardoor het leren van belangrijke veldmarkeringen voor deze vogels essentieel is voor een juiste identificatie.

Om mannelijke huismussen te identificeren, zoekt u naar:

1. Kroon: De kruin van de snavel tot de nek is grijs, maar de mate van grijs kan variëren. Sommige vogels hebben een zeer brede, diepe kroon, terwijl andere een kleinere, minder duidelijke grijze vlek hebben.
2. Bill: De snavel is een stompe driehoek, ideaal voor het kraken van de zaden die deze granivore vogels eten. Bij mannen kan de snavelkleur variëren van effen zwart (komt vaker voor in de lente) tot een smoezelig grijszwart met een vuile gele tint op de onderkaak (komt vaker voor in de herfst).
3. Kin, keel en borst: mannelijke huismussen hebben een zwarte vlek die de kin, keel en borst bedekt, maar de mate van zwart varieert sterk. Bij jongere vogels of in vers herfstkleed, kan het zwart veel minder zijn en kan het vlekkerig zijn. Bij dominante oudere vogels of in vers voorjaarskleed is de vlek groter en donkerder.
4. Rug: De rug is verticaal gestreept met zwart en warm roodbruin. Wat bleek of grijs kan ook op de achterkant te zien zijn.
5. Vleugelbalk: Een vrij brede, witte vleugelbalk is zichtbaar. De mate van dat zicht kan variëren afhankelijk van de houding van de vogel en de positie van de veren.
6. Underparts: De underparts zijn effen, dof grijs en kunnen wat vage wazigheid vertonen, maar missen duidelijke markeringen.
7. Vleugels: De primaire veren en secundaire veren zijn bruin met zwarte centra. Ze kunnen een gevlekt uiterlijk hebben, afhankelijk van de houding en het vervellingstijdstip van de vogel.
8. Undertail-dekens: net als de rest van de underparts, zijn de undertail-dekens effen, mediumgrijs.
9. Staart: De staart is van gemiddelde lengte en wordt meestal gesloten gehouden, met een relatief rechte rand, hoewel een kleine inkeping zichtbaar kan zijn. De staartveren zijn donker met een bleekgele rand.
10. Koppel: Huismussen zijn gezellige vogels die vaak worden aangetroffen in koppels, variërend van slechts een paar vogels tot tientallen. Ze kunnen zich ook bij gemengde koppels voegen met huisvinken of andere mussoorten. Dit geldt met name voor feeders waar ze vaak als bullebakvogels worden beschouwd vanwege hun agressie tijdens het voeren.

Van achteren gezien vertonen mannelijke huismussen verschillende kleuren en markeringen die nuttig kunnen zijn voor identificatie. Let bij het bekijken van een kudde op de volgende aanwijzingen dat het huismussen zijn:

1. Kroon: De mate van grijs op de kruin varieert, maar strekt zich over het algemeen uit tot in de nek. Het is goed zichtbaar als de vogels van achteren worden bekeken.
2. Snavel: De driehoekige snavel is de ideale vorm om zaden te kraken, en varieert van een vuile geelgrijze kleur tot effen zwart.
3. Auriculars: De auriculairs van de mannelijke huismus zijn bleekgrijs. Deze "wangstukken" worden aan de voorzijde begrensd door de zwarte keel en het slabbetje en aan de achterzijde door de roodbruine en grijze nek.
4. Rug: De bleekgele, bruine en zwarte strepen op de rug zijn duidelijk zichtbaar bij mannelijke huismussen en strekken zich uit tot de schouders van de vogel.
5. Vleugelstang: De witte vleugelstang is goed zichtbaar op alle mannelijke huismussen, hoewel de breedte en omvang van de stang zal variëren afhankelijk van de houding en vleugelpositie.
6. Stuit: Wanneer de vleugels enigszins hangend zijn of de vogel in de vlucht is, is de effen grijze stuit goed zichtbaar. Een vage bruine wassing kan op de stuit dichter bij de staart verschijnen.
7. Voeten: indien zichtbaar zijn de poten en voeten van mannelijke huismussen een bleke, vlezige kleur.
8. Staart: De middellange staart is donker met een bleekgele rand en vertoont een kleine inkeping aan de punt. De staart wordt meestal gesloten gehouden en blijft stil als de vogel op zijn plaats zit.

Vrouwelijke vogels zijn vaak zwaarder gecamoufleerd dan hun mannelijke tegenhangers, en vrouwelijke huismussen vormen daarop geen uitzondering. Hoewel haar kleuren misschien minder vet zijn dan die van een mannetje, heeft de vrouwelijke huismus duidelijke markeringen die vogelaars kunnen helpen haar gemakkelijk te identificeren.

Om te bevestigen dat een vogel een vrouwelijke huismus is, zoekt u naar:

1. Snavel: De vorm van de snavel is dezelfde als die van een mannetje: een stevige driehoek om zaden te kraken. Echter, vrouwelijke huismussen lichtere rekeningen die een smoezelig grijs-zwart op de bovenste onderkaak en bleker geel hieronder.
2. Wenkbrauw: Het bruine hoofd van het vrouwtje is gemarkeerd met brede, bleekgele wenkbrauwen die ver terug naar de nek reiken en wordt onderaan begrensd door een donkerdere ooglijn. De omvang en scherpte van de wenkbrauw kan variëren, maar is altijd aanwezig.
3. Keel: In tegenstelling tot mannetjes met hun donkere keel en zwart slabbetje, heeft de vrouwelijke huismus een bleekgeel of grijsgeel keel. Zeer vage, dunne malarstrepen kunnen de keel omringen, maar zijn moeilijk te zien.
4. Achterkant: de achterkant is gemarkeerd met bleekgele, bruine, bruine en zwarte strepen in een verticaal patroon. De breedte van de strepen lijkt te variëren op basis van de houding van de vogel en de positie van de veren.
5. Underparts: De underparts zijn effen grijs zonder enige strepen, strepen of duidelijke kleurvlakken.
6. Staart: De staart is van gemiddelde lengte en vertoont een kleine inkeping in het midden. De veren zijn donker met een bleekgele rand, hoewel de rand kan verdwijnen als de veren versleten raken.
7. Voeten: De voeten en benen hebben een bleke huidskleur of een gelige kleur.