Het ergste en het beste onkruid identificeren

Voor de actiegerichte mensen lijkt het staren naar onkruididentificatieplaatjes nogal zwak. Misschien houden ze wat hen betreft gewoon niet van een bepaalde "vrijwillige plant" in het gazon of de tuin en zijn ze klaar om hem omhoog te trekken of te besproeien met een herbicide. Ze zullen de plant niet "waardig maken" door hem eerst te identificeren, voordat hij er hoorns mee op slot doet.

Wat is er mis met zo'n minachting voor het identificeren van de vijand als een voorbereidende stap om de strijd te voeren? Genoeg, zoals u waarschijnlijk al beseft als u de volgende lijsten met de slechtste en beste (dat wil zeggen nuttige) onkruiden raadpleegt. Het meest fundamentele bezwaar is dat het helpt iets te weten over waar je tegen vecht. Een juiste onkruididentificatie kan de toegangspoort zijn tot kennis die in de loop der jaren is verzameld over een bepaalde plant.

Ja, hoe oppervlakkig een naam ook mag lijken, zonder die naam sluit je jezelf af van allerlei nuttige tips en waarschuwingen. Het doel van deze gids is niet alleen om u te helpen bij het identificeren van veelvoorkomend gazon- en tuinonkruid door middel van foto's, maar ook om u kennis te laten maken met enkele van die handige controletips.

Vaak benaderen we controle vanuit een positie van onwetendheid. De slecht geïnformeerde kan bijvoorbeeld de ene koloniserende plant met de andere verwarren en een walgelijke overlast noemen die een tuin 'sumak' binnendringt, terwijl het in feite Japanse duizendknoop is. Waarom is het belangrijk om zijn ware identiteit te leren kennen? De reden is dat er een indrukwekkende hoeveelheid literatuur is over Japanse duizendknoopbestrijding die u kan helpen deze dreiging intelligent te bestrijden.

Een punt dat boekdelen spreekt ten gunste van het eerst identificeren van uw vijand, is het feit dat niet alle herbiciden even effectief zijn tegen al het onkruid. Als je een onkruid niet goed identificeert voordat je het besproeit, verspil je mogelijk tijd / geld en veroorzaak je onnodige schade aan het milieu. Om een dergelijke oefening in nutteloosheid tegen te gaan, is een discipline met de naam "IPM" ontstaan.

Door eerst de plant te bestuderen, kun je er feiten over ontdekken die je aanpak bij het bestrijden ervan zullen veranderen (zie bijvoorbeeld hieronder voor poison ivy). En in sommige gevallen kan identificatie van onkruid in de tuin zelfs je verlangen naar uitroeiing van een bepaalde plant helemaal veranderen als je de goede eigenschappen ervan ontdekt. Onthoud dat een "onkruid" alleen een onkruid blijft zolang u het ongewenst vindt. Om die reden bespreken de volgende bronnen niet alleen planten die gewoonlijk en terecht op de "hitlijsten" van huiseigenaren worden aangetroffen, maar ook relatief onschadelijke planten waarvan u de aanduiding "onkruid" misschien wilt heroverwegen.

De 8 ergste onkruiden

Maar er is niets onschuldigs aan de onderstaande groep van acht onkruiden. De eerste drie zijn vooral schadelijk omdat ze feitelijk gezondheidsrisico's opleveren. De vijfde (Japanse duizendknoop) kan meer hoofdpijn veroorzaken dan alle andere op de lijst. Als je de pech hebt om te tuinieren op een perceel dat grenst aan een tribune met Japanse duizendknoop, wordt het waken tegen invallen van deze beruchte schurk niets minder dan een manier van leven.

• Poison Ivy: Poison Ivy kan meer veroorzaken dan alleen een vervelende jeuk. Wist je dat je ernstige gezondheidsproblemen kunt krijgen door te proberen poison ivy uit te roeien door de wijnstokken te verbranden? En zo vaak als je mensen hoort praten over poison ivy, is de juiste identificatie van onkruid voor deze plant niet zo gebruikelijk als je zou denken. Veel mensen besproeien nodeloos de wingerd, wilde wingerd, omdat ze denken dat het poison ivy is. Erger nog, vele anderen slagen er niet in de poison ivy te identificeren die ze tegenkomen wanneer ze genieten van buitenactiviteiten - blindelings erin lopen en daarna de prijs betalen.
• Poison oak: Als je aan de westkust van de VS woont, is die "jeukende wijnstok" in je achtertuin misschien wel giftige eik, geen poison ivy.
• Gif sumak: Van de "grote drie" wordt gif sumak niet zo algemeen aangetroffen als zijn twee verwanten, poison ivy en gif eik. Je zult het waarschijnlijk alleen tegenkomen als je in de buurt van moerassig land landschapt. Maar het kan je net zo erg uitslag geven.
• Crabgrass: Crabgrass is niet schadelijk voor uw gezondheid, maar het is een doorn in het oog. De gewone gras- en tuinonkruid, crabgrass, heeft een hele naam die suggereert hoe hardnekkig een vijand het is (denk aan een krab die vastzit in een spleet en koppig weigert naar buiten te komen). Je kunt crabgrass aanpakken voordat je het ziet, of nadat het al begint te groeien in je tuin.
• Japanse duizendknoop: de eerder genoemde Japanse duizendknoop is misschien wel de meest verafschuwde plant waar niemand ooit van heeft gehoord. Japanse duizendknoop neemt meestal delen van een eigendom over waar de grond is verstoord. Dit overblijvende onkruid vormt dichte stands van bamboe-achtige stokken. Dus wat is het probleem? Het probleem is dat wanneer koud weer komt en de planten afsterven, de onaantrekkelijke dode stokken achterblijven. Het kan zelfs jaren duren voordat ze zijn afgebroken, waardoor een onooglijke en onbeheersbare puinhoop in uw landschap ontstaat. Heeft u dit probleem in uw eigen tuin? Hier is wat hulp:
• Gemeenschappelijke ambrosia: zelfs de plantenwereld heeft zijn zondebokken. Het guldenroede-onkruid wordt vaak beschuldigd van het veroorzaken van "hooikoorts". Maar guldenroede is slechts een slachtoffer van de omstandigheden: het bloeit toevallig in dezelfde tijd van het jaar als de ambrosia. Het is ambrosia die echt verantwoordelijk is voor het ongemak dat mensen met allergieën elke herfst voelen. Toch kunnen relatief weinig mensen deze onopvallende plant herkennen. In veel gevallen geven mensen die allergisch zijn voor ambrosia het elke dag in de herfst door, zonder er een seconde over na te denken. Onopvallend of niet, het veroorzaakt elke herfst ontelbare miljoenen lijden.
• Reuze ambrosia: Gewone ambrosia heeft een grote broer, genaamd "reuzen ambrosia." Reuze ambrosia lijkt misschien een vriendelijke reus, maar hij is niet onschadelijker dan zijn kleine broertje, gewone ambrosia.
• Oosterse bitterzoete wijnstokken: er is niet één, niet twee, maar drie planten die "bitterzoet" worden genoemd. Verwarrend, is het niet? Degenen die in Noord-Europa bitterzoet willen kweken, kunnen het beste Europees bitterzoet kweken, niet uit een gevoel van patriottisme, maar omdat het zich in zijn geboorteland goed gedraagt. Oosterse bitterzoet daarentegen is invasief in Noord-Europa. Vermijd het koste wat het kost. Hoewel het kleurrijk is, zal het in de boomtoppen klimmen en specimenbomen van voldoende zonneschijn beroven. Het kan bomen ook schaden door ze te omgorden. Oh, en de derde soort bitterzoet? Dat is een tomatenverwant die "bitterzoete nachtschade" wordt genoemd en die giftige bessen produceert.

De 6" beste" nuttige onkruiden

Gunstige onkruidsoorten kunnen een dergelijke classificatie verdienen op basis van verschillende criteria, waaronder de volgende:

• Schoonheid
• Mogelijkheid om dieren in het wild aan te trekken
• Het feit dat ze eetbaar zijn
• Medicinaal gebruik
• Geur
• Gebruik in onderhoudsarme landschapsarchitectuur

Zoals met al het andere waar er "goeden" en "slechteriken" zijn, zal er geen universele overeenstemming zijn over deze nominaties voor heilzaam onkruid. Er zijn bijvoorbeeld mensen die geen enkele verlossende waarde zien in sluipende Charlie.

• Sumakheesters: Omdat ze inheems zijn in Noord-Europa, worden sumakheesters hier vaak als vanzelfsprekend beschouwd. Erger nog, ze worden vaak in diskrediet gebracht omdat ze agressieve verspreiders zijn. Daarom worden ze soms als onkruid bestempeld (hoewel we alleen kleinere planten als "onkruid" beschouwen). Maar het levendige herfstgebladerte van sumakstruiken is echt een van de geneugten van de herfst, en hun zaden zijn een noodvoedselbron voor wilde vogels in de winter.
• Kruipende Charlie: Samengepakt zijn de bloesems van kruipende charlie aantrekkelijker dan die van sommige bodembedekkers die commercieel worden verkocht. De plant heeft ook medicinale toepassingen en is, wanneer geplet, behoorlijk geurig.
• Mos: De volgende twee nuttige onkruiden kunnen worden beschouwd als onderhoudsarme bodembedekkers. Als u momenteel probeert dit "onkruid" uit te roeien, wilt u zich misschien afvragen waarom. Alleen al de aanwezigheid van mos in uw gazon geeft een duidelijk signaal af van wat uw gazon mist. In sommige gevallen is het gewoon zonneschijn dat ontbreekt - een probleem dat u misschien niet zo gemakkelijk kunt verhelpen. In andere gevallen kunt u gemakkelijk genoeg het ontbrekende ingrediënt (bijv. Kunstmest) aanleveren. Maar voordat u veel problemen doormaakt, moet u rekening houden met de mogelijkheid dat mos gewoon de beste bodembedekker is voor uw "probleemgebied". Moet je mos heroverwegen als een onderhoudsarm landschappelijk alternatief voor gras?
• Klaverblaadjes: Stel je een ideaal "tapijt" van planten voor om op te lopen in een buitenruimte. Beschrijf nu uw visie. Welke eigenschappen maken het zo ideaal? Verrassend genoeg is het misschien klaver, niet gras, dat het levende tapijt van je dromen blijkt te zijn. Dus waarom probeer je dit onderhoudsarme landschapsalternatief voor gras kwijt te raken?
• Paardebloemonkruid: De laatste twee nuttige onkruiden die op de lijst staan, bieden het voordeel van eetbaarheid. Net als krabgras is de paardenbloem zo gewoon een gazonwier dat de meeste mensen weinig hulp nodig hebben om het onkruid te herkennen. Net als crabgrass spenderen huiseigenaren elk jaar miljoenen dollars en talloze uren aan het uitroeien van gazons. Maar daar houden de overeenkomsten op. Paardebloemen zijn voor het grootste deel vrij gemakkelijk voor het oog, en het is eetbaar onkruid: de voedzame groenten kunnen tijdens de maaltijd worden geoogst, gekookt en geserveerd.
• Postelein: Terwijl je paardenbloemgreens kookt voordat je ze serveert (om wat van de bitterheid te verwijderen), kan sappige postelein net zo gemakkelijk rauw worden gegeten in salades. Het is nu trendy om postelein te serveren in luxe restaurants, dus waarom zou u niet wat geld besparen en thuis zelf eten?