Jaarlijkse raaigrasplantinformatie
Er is meer dan één soort raaigras; in feite bevatten drie verschillende soorten grassen "rogge" in hun namen. Het is gemakkelijk om voor de gek te houden, dus laten we onderscheid maken tussen de drie typen. De verschillende soorten hebben verschillende toepassingen.
Inzicht in de verschillen tussen de drie soorten rogge
Als het gebruik van gewone namen voor verwarring zorgt, is het voor enige duidelijkheid handig om de wetenschappelijke namen van de planten te raadplegen. Hier zijn de botanische namen voor de drie grassen in kwestie (samen met hun meest gebruikte algemene namen):
- Lolium multiflorum (eenjarig raaigras)
- Lolium perenne (Engels raaigras)
- Secale cereale (winterrogge)
Wanneer men echter informeel spreekt, verwijzen mensen soms ook naar de eerste twee als 'winterrogge'. Dat is des te meer reden om aan te dringen op het gebruik van de botanische naam wanneer een positieve ID vereist is.
Naast Lolium multiflorum is er ook in het jaarlijkse kamp Secale cereale. Dat is dus een belangrijk verschil om te observeren tussen de drie: twee hebben een jaarlijkse levenscyclus, terwijl de ene een vaste plant is.
Een ander opmerkelijk verschil is dat winterrogge (Secale cereale), in tegenstelling tot de andere twee, een graan is. Dus een andere veel voorkomende naam ervoor: "graanrogge." Dus denk aan deze zoals je zou denken aan tarwe of een soortgelijk graan, niet aan een grasveld. Een ander verschil is dat winterrogge een robuustere plant is dan eenjarig raaigras of Engels raaigras.
Ondanks deze verschillen hebben ze allemaal één ding gemeen (behalve dat ze vergelijkbare namen hebben): het zijn grassen van het koele seizoen.
Nu we enkele van de belangrijkste verschillen tussen deze drie grassen hebben onderzocht, gaan we eens kijken naar enkele van hun toepassingen.
Gebruikt voor eenjarig raaigras
Het bekendste gebruik van eenjarig raaigras is het doorzaaien van gazons, met name in het doorzaaien van gazons die zijn samengesteld uit warme seizoensgrassen in het zuiden. Wanneer het warme seizoengras op deze gazons slaapt tijdens de maanden met koelere temperaturen, biedt doorzaaien met een tegenhanger van het koele seizoen (eenjarig raaigras) een manier om langer van een groene uitgestrektheid te genieten. Tegen de tijd dat dit jaarlijkse gras uitsterft, zal het weer weer geschikt zijn geworden voor het warme seizoengras om het over te nemen.
Eenjarig raaigras wordt ook gebruikt in noodsituaties om kale grond tijdelijk te bedekken totdat de tuinarchitect de kans heeft om een overblijvend gras te vestigen. "Nurse crop" is de naam voor deze rol. Een voorbeeld zou zijn om erosie in een mum van tijd te bestrijden. Het zaad is goedkoop, dus mensen wenden zich soms tot dit gras als ze zich geen betere optie kunnen veroorloven; Eenjarig raaigras kiemt ook snel, waardoor het ideaal is voor dergelijke noodmaatregelen.
Een eenvoudig experiment kan zijn snelle kieming bewijzen. Zaai bijvoorbeeld op 21 augustus zaden van kruipend rood zwenkgras, Kentucky bluegrass en eenjarig raaigras in kleine containers. Op 25 augustus is het eenjarige raaigras al ontkiemd. De volgende (het zwenkgras) zal pas op 28 augustus ontkiemen; de Kentucky bluegrass zal kort daarna ontkiemen. Zelfs na ontkieming zullen de drie plekken duidelijk verschillen, waarbij het jaarlijkse raaigras verreweg de dikste en hoogste van de drie is.
Deze kracht is helaas een tweesnijdend zwaard. Zijn tolerantie voor verschillende omstandigheden en zijn vermogen om snel opnieuw te zaaien, betekent dat eenjarig raaigras mogelijk een invasieve plant is. Als u besluit om het te gebruiken als verpleeggewas en u niet wilt dat het zich verspreidt, probeer dan te voorkomen dat het gaat zaaien door getrouw te maaien totdat het zijn natuurlijke levenscyclus heeft doorlopen en uitsterft.
Gebruikt voor Engels raaigras
Engels raaigras wordt veel gebruikt in gazons. Het wordt vaak aangetroffen als onderdeel van een graszaadmengsel. Dergelijke mengsels zijn samengesteld volgens het principe dat een zwak punt van de ene grassoort (bijvoorbeeld gebrek aan schaduwtolerantie) in de mix kan worden gecompenseerd door een sterk punt van een andere. In het geval van Engels raaigras is een sterk punt dat het goed bestand is tegen voetgangers.
Net als eenjarig raaigras, is een andere kracht van Engels raaigras dat het zaad snel ontkiemt, waardoor het een goed verpleeggewas is. Het maakt vaak deel uit van graszaadmengsels omdat het zo effectief is in het bieden van schaduw aan een grasachtig Kentucky bluegrass totdat het laatste zich kan vestigen. Een zwak punt echter is de klonterende groeiwijze, die sommige mensen niet prettig vinden omdat het gazon er "fragmentarisch" uitziet. Engels raaigras onderscheidt zich in dit opzicht van veel gazongrassen, die zich via uitlopers of wortelstokken kunnen verspreiden en daardoor beter opvullen.
Gebruikt voor winterrogge
Winterrogge is de bekendste van deze drie grassen bij het grote publiek. Dat komt omdat het niet alleen door vee maar ook door mensen als eetbaar wordt gegeten. Het graan wordt gebruikt voor het meel dat ons roggebrood geeft. Anderen zullen meer vertrouwd zijn met het gebruik van het graan bij de productie van whisky. Hier gaan we ons bezighouden met het gebruik van winterrogge als "bodembedekker", in welke hoedanigheid het verschillende voordelen biedt.
Een van die voordelen is onkruidbestrijding, waar winterrogge in uitblinkt dankzij die tuinbouw-superkracht die bekend staat als "allelopathie" (het vermogen om de ontkieming van de zaden van concurrerende planten te remmen). Het potentiële nadeel, zoals vermeld door de uitbreiding van de Universiteit van Vermont, is dat "allelopathische verbindingen ook de kieming van kleinzadige groentegewassen kunnen onderdrukken als ze worden geplant kort na het opnemen van graanrogge-residu."
Desalniettemin is winterrogge die goed wordt beheerd, zeer effectief als bodembedekker, met een goede winterhardheid, een diep wortelgestel (om erosie te voorkomen en de grond los te maken) en goede droogtetolerantie in vergelijking met andere granen.
Veel landelijke boerderijen zaaien in de herfst winterroggezaad. De exacte tijd voor het zaaien is afhankelijk van uw regio (vraag uw lokale extensie), maar het idee is om uw bodembedekker te laten vestigen voordat de winter aanbreekt. Het enige dat u daarna een tijdje hoeft te doen, is wachten tot de winter voorbij is en de cover crop doet zijn werk van "voor u bedekken" tot de lente terugkeert.
In het voorjaar maait u de winterrogge en gebruikt u een tuinfrees om hem onder te draaien. Sommige tuinders, in plaats van elk laatste stukje van deze biomassa ondergronds te roteren, bewaren er wat om op de grond te gebruiken als een mulch, in welk geval je in wezen je eigen mulch kweekt.
Hoe dan ook, de echte vraag wordt wanneer winterrogge moet worden gemaaid. Als u niet wilt dat uw bodembedekker zijn welkom blijft, is de timing voor het maaien van cruciaal belang, omdat u voor de uitdaging staat van iets dat 'teruggroeien' wordt genoemd.
De jaarlijkse levenscyclus sluit niet uit dat winterrogge soms teruggroeit. Een winterharde eenjarige zoals winterrogge zal blijven groeien totdat het zijn doel in het leven bereikt, namelijk bloemen dragen zodat het zaden kan produceren. Dus als u te vroeg maait, kan het een comeback maken en meer groei krijgen in een poging opnieuw te bloeien (wat u niet wilt). Aan de andere kant, als je te lang wacht met maaien, zullen de planten inderdaad gaan zaaien en een tweede generatie voortleven. Dat wil je ook niet.
Een Goudlokje-oplossing is geboden (niet te vroeg maaien, niet te laat). Hoewel je vaak wegkomt met maaien op een hoogte van 12 tot 46 centimeter (dit is wat de Universiteit van Vermont aanbeveelt) zonder teruggroei te ervaren, is een zekerdere manier om de bloei in de gaten te houden en op dat moment te maaien.
