Pandanus binnen groeien
Reizigers naar de tropen zijn ongetwijfeld bekend met de pandanus of schroefden. Deze planten groeien vaak net landinwaarts vanaf de zee, in drassige of natte gebieden, of langs beken of rivieroevers.
De grote stammen zijn wervelend, met een spiraalvormige kroon van bladeren die uit de top komen. De bladeren zijn stilstaand en puntig, bereiken soms een lengte van enkele meters en vaak gestreept of bont (afhankelijk van de soort). Bovendien zijn de bladeren allemaal gewapend met slechte en pijnlijke stekels, dus het terloops pakken van een pandanusblad is niet iets dat je waarschijnlijk vergeet.
In hun oorspronkelijke habitat verspreiden pandanus zich, brede bomen die soms wel 15 tot 20 meter hoog en 20 meter of meer breed kunnen worden (wederom afhankelijk van de soort). Gezien deze beschrijving lijken ze niet de meest waarschijnlijke kamerplanten, en dat zijn ze ook niet. Maar als ze eenmaal zijn gevestigd, zijn zelfs kleine pandanus relatief taaie planten en zullen ze droogte-achtige omstandigheden overleven. Bovendien zijn ze een mooi symbool van de tropen.
Groeiende omstandigheden
Licht: Pandanus gedijt goed in gevlekt zonlicht tot direct zonlicht. In de zomer mogen niet-geacclimatiseerde planten niet worden blootgesteld aan direct zonlicht om verbranding te voorkomen. Zorg in de winter voor zoveel mogelijk licht.
Water: Pandanus kan droogtetolerant zijn, vooral als ze wat ouder worden. Echter, planten met een regelmatige aanvoer van water, gezonder zijn en aantrekkelijker blad kleur en kracht. In de winter, wanneer de plant waarschijnlijk in rust zal gaan, kunt u het water drastisch verminderen.
Bodem: Een rijke,-turf gebaseerde potgrond bodem met een uitstekende drainage is gunstig. Ze groeien goed in ietwat zanderige omstandigheden.
Meststof: Voer met een zwakke vloeistof meststof gedurende het groeiseizoen. Snoei de kunstmest terug tot een keer per maand of zo in de winter.
Voortplanting
In hun oorspronkelijke habitat zijn pandanusplanten natuurlijke klonters. Na verloop van tijd zullen oudere planten uitlopers of plantjes vanaf hun basis beginnen te sturen. Als je een grote massa planten wilt aanmoedigen, laat ze dan groeien. Als je de plant wilt vermeerderen, wacht dan tot het plantje ongeveer 15 centimeter lang is en verwijder het dan door zo dicht mogelijk bij de hoofdstengel af te snijden. Behandel met een wortelhormoon voor de beste kansen op succes en zorg voor voldoende warmte.
Verpotten
Verpot in het vroege voorjaar, wanneer het groeiseizoen begint. Over het algemeen, omdat u niet wilt dat uw plant uitgroeit tot een monster dat kamers verslindt, moet u alleen verpotten als het strikt noodzakelijk is, misschien om de twee of drie jaar. Wees voorzichtig bij het verpotten, want de stekels van de plant kunnen een pijnlijke kras veroorzaken.
Rassen
Het totale pandanus-geslacht bevat ongeveer 600 soorten, die verspreid zijn over de tropen van de Oude Wereld. In warmere streken is het mogelijk om een behoorlijke selectie pandanus in tuincentra te vinden, waaronder een werkelijk prachtige dwergsoort die minder dan 60 cm lang blijft. In koudere klimaten, waar pandanus een echte nieuwigheid is, is uw selectie waarschijnlijk beperkt tot P. veitcheii of P. sanderi. Het belangrijkste verschil tussen deze twee is hun bladkleuring: P. sanderi heeft gele bladstrepen terwijl P. veitcheii witte strepen heeft.
Telers tips
De truc om pandanus binnenin te kweken, is om voor veel warmte en vochtigheid en geduld te zorgen. Ze groeien niet snel, wat helpt verklaren waarom grotere exemplaren in de tropen zo gewaardeerd worden. Tijdens de zomermaanden regelmatig water geven en regelmatig vernevelen. Stel ze in de winter niet bloot aan koude tocht of temperaturen onder ongeveer 13°C. Ze zijn niet bijzonder kwetsbaar voor ongedierte, maar letten op wolluizen en bladluizen, en mijten. Tekenen van besmetting zijn onder meer kleine vliezen op planten, klontjes wit "poederachtig" residu of zichtbare insecten op de plant. Behandel plagen zo snel mogelijk om te voorkomen dat ze zich verspreiden naar de rest van uw verzameling. Begin zoals altijd met de minst giftige behandelingsoptie en ga pas over op serieuzere chemicaliën als uw eerste inspanningen mislukken.
