Blozend steenloper
De rossige steenloper is qua vorm vergelijkbaar met veel plevieren en is een unieke kustvogel met een circumpolair bereik waardoor het een van de meest voorkomende kustvogels ter wereld is. Dit opvallende lid van de Scolopacidae- vogelfamilie (voorheen ingedeeld in de Charadriidae- familie), wordt vaak beschreven met een calico- of schildpadverenkleed en is gemakkelijk te herkennen. Deze factsheet onthult andere verbazingwekkende eigenschappen van deze kleurrijke kustvogels.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Arenaria interpres
- Nederlandse naam: Ruddy Turnstone, Turnstone
- Levensduur: 8-10 jaar
- Afmeting: 8-25 centimeter
- Gewicht: 3-6,5 gram
- Spanwijdte: 17-48 centimeter
- Staat van instandhouding: minst bezorgd
Ruddy Turnstone-identificatie
Deze vogels hebben een gedrongen bouw en korte poten. De relatief korte, zwarte snavel is stevig en scherp gepunt, met een zeer lichte opwaartse beweging aan het uiteinde. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, hoewel vrouwtjes over het algemeen iets saaier zijn. In broedkleed hebben deze vogels een zwart-wit gezicht met fijne donkere strepen op de kruin. De bovendelen zijn zwart, bruin en bleekgeel gevlekt met variabele hoeveelheden roestig rood in de schouders en vleugels. De nek is bleek en de kin en keel zijn effen wit. De borst is bedekt met een variabel zwart slabbetje maar kan wat wit vertonen in het slabbetje, vooral aan de zijkanten, en de romp is zwart. De buik is effen wit en de benen en voeten zijn oranje. Tijdens de vlucht vertonen de vleugels een gewaagd patroon met zwart, wit en bruin of rood. De staart vertoont een brede zwarte vlek en een witte punt.
In niet-broedkleed zijn deze vogels over het algemeen bruinachtiger, vooral in de vleugels, het hoofd en het gezicht. Het winterslabbetje zal meer grijs dan zwart laten zien.
Jonge exemplaren zijn vergelijkbaar met niet-broedende volwassenen, maar hebben een schilferig patroon aan de bovenkant vanwege de buff-randen op de veren. Deze rand verdwijnt geleidelijk.
Deze vogels hebben een ratelend, staccato getjilp of klapperend geluid van meerdere lettergrepen die aan het eind sneller groeien maar dezelfde algemene toonhoogte behouden. Een lagere toon "bank" is ook gebruikelijk.
Blozend steenloperhabitat en distributie
Deze kustvogels geven de voorkeur aan toendrahabitats, rotskusten of kustspits en soortgelijke gebieden zoals steigers of golfbrekers tijdens het broedseizoen in de zomer. Ze zijn wijdverspreid langs alle kustlijnen, stranden en kustwadplaten in de winter. Steenlopers zijn te vinden op elk continent behalve Antarctica.
Migratiepatroon
Tijdens de zomer worden rode steenlopers gevonden in de Arctische toendra-regio's van Canada, Groenland, Scandinavië en Siberië. In de winter trekken ze naar de kusten van West-Europa, Afrika, Zuid-Europa, verschillende Caribische eilanden en Centraal- en Zuid-Europa tot in het zuiden van Chili en Noord-Argentinië, Australië, Nieuw-Zeeland, een aantal eilanden in het zuiden van de Stille Oceaan, en zelfs Hawaii.
Landinwaarts dan verwacht worden regelmatig zwerfwaarnemingen geregistreerd, vooral tijdens de migratie. Rond het gebied van de Grote Meren zijn deze vogels meer algemene trekvogels, evenals vergelijkbare grote kusthabitats in het binnenland in Europa en Azië.
Gedrag
Tijdens het foerageren verkennen deze vogels vaak de vloedlijn of hopen puin, waarbij ze schelpen, stenen en drijfhout omdraaien en draaien om onder verschillende objecten prooien te zoeken, of zelfs in zand graven voor smakelijke stukjes. Meerdere vogels kunnen samenwerken om grotere objecten om te draaien. Blozende steenlopers worden vaak alleen of in kleine groepen gezien, hoewel ze na het broedseizoen koppels van duizenden individuen kunnen vormen, en vaak samenkomen in gemengde koppels met andere kustvogels. Steenlopers slaan vrij gemakkelijk alarm, en andere kustvogels luisteren ook naar die alarmen.
Deze vogels kunnen agressief zijn tijdens het broedseizoen en zal indringers krachtig achtervolgen, zelfs veel grotere vogels. Ze zitten vaak op rotsblokken om te kijken naar mogelijke bedreigingen. Steenlopers hebben een schokkerig looppatroon en hun vlucht is direct en recht met snelle vleugelslagen.
Dieet en voeding
Ruddy Turnstones zijn vleesetende vogels en zullen zich voeden met een breed scala aan prooien die beschikbaar zijn op kustlijnen. Insecten, weekdieren, kreeftachtigen, wormen, larven en eieren vormen het grootste deel van hun dieet. Wanneer karkassen van vissen, walvissen, zeehonden en ander zeeleven aan wal aanspoelen, zullen deze vogels zelfs aas eten.
Nestelen
Steenlopers zijn monogaam en kunnen meerdere jaren bij dezelfde partner blijven, maar niet noodzakelijk voor het leven. Mannetjes hoven vrouwtjes door verschillende ondiepe schraapnesten te maken, hoewel het het vrouwtje is die uiteindelijk de nestplaats bepaalt en het schraapsel bekleedt met korstmossen, mos, grassen en soortgelijk plantenresten voordat ze eieren leggen.
Eieren en jongen
De ovaalvormige of lichtpuntige eieren zijn olijfgroen of donker bleekgeel en gemarkeerd met bruine en zwarte vlekken. Er zijn 2-5 eieren in een typisch broedsel, en hoewel beide ouders incubatietaken delen, doet het vrouwtje over het algemeen meer incubatie. Na 21-24 dagen komen de eieren uit en kunnen de kuikens het nest verlaten en zichzelf voeden in minder dan een dag. Beide ouders begeleiden en beschermen hun kroost, hoewel de vrouwelijke ouder vaak vroeg weggaat, voordat de kuikens kunnen vliegen, terwijl het mannetje hun zorg afmaakt. Jonge steenlopers maken hun eerste vlucht als ze ongeveer drie weken oud zijn.
Vanwege het korte broedseizoen in de noordelijke broedgebieden van deze vogels, wordt er elk jaar slechts één broedsel grootgebracht.
Blozend steenloperbehoud
Vanwege hun wijdverbreide verspreidingsgebied en vaak ontoegankelijke broedhabitat, worden rossige steenlopers niet als bedreigd of bedreigd beschouwd. Ze zijn echter vatbaar voor een aantal bedreigingen, met name invasieve roofdieren in broedgebieden en milieurampen zoals olielozingen die kusthabitats bedreigen. In de tropische gebieden van hun overwinteringsgebied kan de voortdurende ontwikkeling van kustregio's voor resorts of ander gebruik een probleem zijn. Deze vogels kunnen ook vatbaar zijn voor kustveranderingen als gevolg van klimaatverandering, hoewel die impact nog niet goed wordt begrepen.
Tips voor vogelaars in de achtertuin
Deze kustvogels zijn geen soorten in de achtertuin, maar door kusthabitats te beschermen, kunnen ze naar een regio worden getrokken. Kunstmatige golfbrekers en rotsblokken kunnen aantrekkelijke gebieden zijn voor steenlopers, vooral als zeepokken en soortgelijke prooien overvloedig aanwezig zijn in gezonde waterwegen.
Hoe deze vogel te vinden
Steenloperstenen zijn relatief gemakkelijk te vinden omdat hun bereik zo wijdverspreid is. Het bezoeken van stranden, steigers en andere kustlijnen in de winter kan veel rode steenslagwaarnemingen opleveren. Kijk uit voor deze vogels die langs de wraklijn dwalen terwijl ze op zoek zijn naar prooien, en ze kunnen ook worden gezien in gemengde koppels met andere kustvogels zoals drieteenstrandlopers, surfbirds en plevieren.
Ontdek meer vogels in deze familie
De rossige steenloper is slechts een van 's werelds fascinerende kustvogels. Vogelaars moeten ervoor zorgen dat ze de verschillende soorten kustvogels leren, zodat ze steenlopers gemakkelijker kunnen opmerken en identificeren. Terwijl je op het strand bent, is het ook handig om de verschillende soorten zeevogels te leren kennen en tegelijkertijd leuke meeuw-trivia op te frissen! Als je op zoek bent naar rossige steentjes op het strand, let dan ook op deze andere vogels:
Mis onze andere gedetailleerde vogelprofielen niet om meer van 's werelds meest verbazingwekkende vogels te ontdekken.
