Inzicht in bloesemrot op tomaten

Als tomaten het halfvolgroeide stadium bereiken, kunnen de vruchten die er anders goed uitzien, verharde, bruinachtige gebieden langs de bodem beginnen te ontwikkelen. Deze worden geleidelijk groter en worden leerachtig en zwart tegen de tijd dat de vrucht rood wordt. Dit symptoom, dat ook kan optreden bij verwante leden van de nachtschadefamilie, zoals paprika's en aubergines, is meestal een aandoening die bekend staat als bloesemrot (BER).

Ondanks de naam is bloesemrot geen bacteriële rot, noch is het een ziekte. Het is een aandoening die wordt veroorzaakt door een calciumtekort dat de plant ervaart tijdens de vruchtvorming. Calcium is de voedingsstof die nodig is om de schil van de vrucht te vormen. Vervorming ontstaat wanneer de plant niet in staat is om het nodige calcium af te geven tijdens de cruciale groeifase.

Oorzaken van bloesemrot

Hoewel calciumgebrek de oorzaak is van bloesemrot, komt het vrij zelden voor dat dit wordt veroorzaakt door een calciumarme bodem. In plaats daarvan ontstaat het wanneer verschillende omgevingsomstandigheden voorkomen dat de plant het benodigde calcium opneemt en transporteert. Hoewel het soms wordt aanbevolen dat u calcium toe te voegen aan de bodem, in de meeste gevallen de bodem heeft al genoeg calcium in het.

In precieze bewoordingen zijn er twee redenen voor bloesemrot:

• De plant groeit zo snel dat hij niet voldoende calcium kan opnemen om de vruchtontwikkeling bij te houden.
• Door stressfactoren kan de plant het calcium dat de plant wel uit de bodem opneemt, niet verwerken.

Deze twee oorzaken zijn meestal te wijten aan onvoldoende water geven, vooral bij tuinieren in containers. Als de grond te droog wordt, krijgt de plant niet de calcium die hij nodig heeft om gezond fruit te produceren. Tegelijkertijd, als de plant te veel vocht krijgt, kan hetzelfde gebeuren. Dit komt vaak voor wanneer overijverige tuinders hun tomaten te vaak water geven.

Bloesemrot kan ook het gevolg zijn van overbemesting tijdens de vroege vruchtzetting. Ook dit is vaak het gevolg van een overijverige tuinman die door goede bedoelingen een fout maakt.

Hoe bloesemrot te voorkomen

Hoewel het aanpassen van de voedings- en waterhoeveelheden aan niveaus die een gestage, gematigde groei van de plant stimuleren, het optreden van bloesemrot enigszins kan verminderen, is het moeilijk, zo niet onmogelijk, om dit volledig te voorkomen, aangezien de tuinomstandigheden zo variabel zijn. En hoewel de tomaten aan de onderkant zwart worden, bederft bloesemrot niet de hele vrucht. Het is prima om het aangetaste deel van een tomaat weg te snijden en de rest op te eten.

Als je onbepaalde tomaten kweekt (die het hele seizoen vrucht zetten) en je hebt een paar tomaten met bloesemrot, dan betekent dit niet dat al je tomaten zullen worden aangetast. Zelfs zonder behandeling kunnen sommige tomaten van het latere seizoen in orde zijn. Er zijn verschillende manieren om te voorkomen dat bloesemrot in de eerste plaats optreedt.

• Plant tomaten in de juiste grond. Grond die goed gedraineerd is en voldoende aangepast is met organisch materiaal, zoals compost of veenmos, maakt het gemakkelijker voor de wortels om het cruciale calcium op te nemen terwijl de vrucht zich net aan het ontwikkelen is.
• Test de pH van de grond. De meeste groenten doen het goed in aarde met pH-waarden van 6,2 tot 6,8, maar groenten die vatbaar zijn voor bloesemrot, hebben een pH-waarde van minimaal 6,5 nodig, waardoor er meer calcium in de grond vrijkomt. Als een grondtest een te lage (te zuur) pH-waarde aangeeft, neem dan maatregelen om de pH-waarde te verhogen. Hetis een goede manier omsnelwerkende landbouwkalk in de bovenste 30 centimeter grond te verwerken.
• Plant op het juiste moment. Tuinders die te gretig zijn, zetten hun tomaten vaak in de grond als de grond nog te koud is om de wortels zich goed te laten ontwikkelen. Dit ontneemt de plant opnieuw calcium tijdens de kritieke groeiperiode. Als u zaailingen kweekt, moet u ze langzaam afharden met geleidelijk toenemende perioden van blootstelling buitenshuis voordat u ze aan bodemomstandigheden blootstelt.
• Overbemest niet, vooral niet met een stikstofrijke meststof. Dit versnelt de ontwikkeling van bladeren en leidt energie af van de vruchtontwikkeling.
• Niet onderbemesting. Tomaten zijn zware voeders en potgrond levert, tenzij deze voorbemest is, niet alle voedingsstoffen die tomaten nodig hebben.
• Gebruik goede bewateringsmethoden. Laat uw tomatenplanten niet uitdrogen; houd de grond vochtig, maar niet nat.
• Leg mulch op de grond rond tomaten. Dit kan helpen om vocht in de grond vast te houden, waardoor een gelijkmatige groeisnelheid mogelijk is, waardoor de kans op bloesemrot minder groot wordt.
• Gebruik een calciumspray-oplossing. Commerciële calciumsprayproducten die twee of drie keer per week rechtstreeks op de planten worden aangebracht wanneer de bloesems voor het eerst verschijnen, kunnen tomaten voorzien van het calcium dat ze nodig hebben. Deze effectiviteit van deze behandeling is echter beperkt.

Calcium aan de grond toevoegen

Hoewel calciumgebrek in de bodem zeldzaam is, komt het soms voor. Het is het proberen waard om gebroken eierschalen, kalksteen of calciumcarbonaat aan de grond toe te voegen als bloesemrot aanhoudt nadat andere methoden hebben gefaald. Extra calcium doet planten geen pijn en kan in sommige gevallen het optreden van bloesemrot verminderen.

Problemen in een aardingsdoos

Bloesemrot komt soms zelfs voor bij tomaten die worden geteeld in de populaire Earthboxes, die een zeer constante toevoer van water en precies de juiste hoeveelheid kunstmest en dolomiet hebben. Normaal gesproken zou dit al het calcium moeten leveren dat de planten nodig hebben, maar in een Earthbox wordt de bloesemrot waarschijnlijk veroorzaakt door een ongewoon snelle groei - de plant kan niet snel genoeg genoeg calcium opnemen. Voor degenen die bloesemrot in een Earthbox ervaren, meng 0,25 kopje limoen met een gallon water en giet het in het reservoir. Doe dit maar één keer - het zou het probleem moeten oplossen.