Verdin
Het enige Noord-Europese lid van de Remizidae- familie van penduline-mezen, de verdin is een verre neef van de meer bekende, wijdverspreide mezen en mezen. Hoewel zijn kleur en tekening nooit voor een mees zal worden aangezien, gedraagt deze kleine, actieve vogel ongeveer hetzelfde en is hij altijd interessant om naar te kijken. Deze factsheet laat je kennismaken met alles wat de verdin tot een bijzondere woestijnvogel maakt.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Auriparus flaviceps
- Nederlandse naam: Verdin
- Levensduur: 2-3 jaar
- Afmeting: 11 centimeter
- Gewicht:.24 -.26 gram
- Spanwijdte: 18 centimeter
- Staat van instandhouding: minst bezorgd
Verdin-identificatie
Volwassen venen zijn gemakkelijk te herkennen aan hun kleurrijke gezichten, maar jonge vogels kunnen frustrerend eenvoudig zijn. Door de belangrijkste kenmerken van deze soort te herkennen, kunnen vogelaars echter te veel verwarring voorkomen wanneer groenvogels voorbij vliegen.
Let eerst op de korte, rechte, scherp gepunte, zwarte snavel. De lange staart, het slanke lichaam en de ronde kop maken ook deel uit van het sperma dat kan helpen bij het identificeren van verdins in verband met tieten en mezen. De geslachten zijn vergelijkbaar, hoewel vrouwtjes over het algemeen saaier zijn dan mannen, maar met dezelfde kleuren en aftekeningen. Het hoofd, het gezicht en de keel zijn heldergeel, hoewel de omvang van het geel kan variëren, vooral als veren later in de zomer en herfst versleten raken. De donkere ogen en grijszwarte lores vallen opvallend op en geven deze vogel een nieuwsgierige, nieuwsgierige uitdrukking. De nek en rug zijn grijs, en de vleugels en staart zijn iets donkerder grijs of grijsbruin. De effen buik is bleker grijsachtig wit. De schouder heeft een kleine roodachtige kastanjevlek, maar deze is mogelijk niet altijd zichtbaar, afhankelijk van de houding van de vogel en de uitlijning van de veren.De benen en voeten zijn zwart.
Jonge vogels zijn gewoon grijsbruin en missen de gele kop of kastanjebruine schoudervlek, maar ontwikkelen snel volwassen verenkleedkleuren. Jongere vogels hebben ook een lichtere snavel dan de zwarte snavel van volwassenen, en kunnen wat geel vertonen aan de onderkant van de snavel.
Deze vogels hebben een hoge, snelle "teee-ip" -roep die bestaat uit twee lettergrepen die zeer snel aan elkaar worden geregen. Het typische lied bestaat uit 2-3 lettergrepen van korte, gelijkmatige fluitjes. Zowel oproepen als liedjes kunnen worden herhaald in een normale, gelijkmatige reeks.
Verdin habitat en distributie
Deze kleine vogels worden aangetroffen in dorre struikgewas en woestijnhabitats, met name in gebieden met een overvloed aan mesquite en creosoot struikgewas om te foerageren. Ze worden waarschijnlijk ook gezien langs oeverwassingen in de woestijn en in voorstedelijke gebieden. Hun bereik het hele jaar door strekt zich uit van het zuidelijkste puntje van Nevada en het zuidwesten van Californië via het westen en zuiden van Arizona, het zuiden van New Mexico en het westen van Texas, en ook naar het zuiden tot het schiereiland Baja en geschikte habitats in het westen en midden van Mexico. Zwerfwaarnemingen buiten het verwachte bereik zijn zeldzaam en nooit buitengewoon ver van het traditionele bereik van de Verdin.
Migratiepatroon
Verdins migreren niet, maar blijven in plaats daarvan het hele jaar door in hetzelfde relatief kleine verspreidingsgebied.
Gedrag
Deze kleine vogels zijn meestal solitair of worden in paren gevonden, hoewel ze aan het einde van het broedseizoen kleine familiegroepen zullen vormen totdat de nakomelingen van dat jaar volwassen worden en op eigen houtje op pad gaan. Ze kunnen verlegen en moeilijk te zien zijn, en kijken naar fladderen en fladderen in het bladerdak is een gemakkelijkere manier om verdins te spotten. In de winter zullen deze vogels zich bij gemengde koppels voegen met bushtits en soortgelijke kleine, actieve vogels.
Tijdens het heetste deel van de zomer zullen de verdins extra, lege nesten bouwen om te rusten om te ontsnappen aan de zwaarste woestijnhitte. Deze rustnesten zijn vaak kleiner dan de nesten waar eieren worden gelegd, maar de vorm en constructie is vergelijkbaar.
Dieet en voeding
Verdins zijn actieve, acrobatische verzamelaars en verzamelen snel insecten van bladeren en schors, net als mezen, en hangen zelfs vaak ondersteboven om de onderkant van bladeren te onderzoeken. Ze zullen periodiek met hun staarten zwaaien tijdens het foerageren, wat een goede aanwijzing kan zijn om deze vogels te identificeren. Hoewel ze voornamelijk insecten eten en over het algemeen als insecteneters worden beschouwd, omvat hun dieet ook fruit, bessen en nectar, vooral als insecten schaars zijn.
Nestelen
Verdins zijn monogame vogels en beide volwassenen van een gekoppeld paar werken samen om een ingewikkeld, bolvormig nest te bouwen. Het mannetje bouwt vaak meerdere nesten van kleine stokken en twijgen gebonden met spinnenzijde, terwijl het vrouwtje het nest dat ze het liefst gebruikt met grassen en veren zal bekleden. Nesten worden 2-20 meter boven de grond geplaatst en kunnen behoorlijk opvallen door hun vorm en het aantal takken dat wordt gebruikt.
Eieren en jongen
Er zijn 3-6 eieren per broedsel en elk ei is ovaal van vorm en blauwgroen tot groenachtig wit van kleur, gemarkeerd met rode of bruine stippen. Elk jaar worden er twee broedsels gelegd.
De vrouwelijke ouder broedt de eieren 10 dagen uit en na het uitkomen zullen beide ouders de kuikens nog eens 20-21 dagen voeden. De juveniele vogels mogen tot het volgende broedseizoen bij hun ouders in een losse familiegroep blijven.
Verdin instandhouding
Hoewel de verdin niet als bedreigd of bedreigd wordt beschouwd, zijn er enkele milde afname van de bevolking opgemerkt, vooral in gebieden waar hun favoriete dorre habitat verloren gaat voor ontwikkeling. Voortdurend behoud van habitats door het instellen van reservaten is essentieel om deze woestijnsoort te helpen beschermen. Gewetensvolle landschapsarchitectuur die zelfs in woestijngebieden in de voorsteden de habitat behoudt, zoals xeriscaping en het gebruik van inheemse woestijnplanten, kan ook nuttig zijn om groene populaties te ondersteunen.
Tips voor vogelaars in de achtertuin
Verdins zal werven bezoeken in geschikte buitenwijken waar het landschap vogelvriendelijk is voor hun behoeften. Het planten van doornige planten en bessenproducerende struiken is ideaal voor het aantrekken van groen, en het minimaliseren van het snoeien van die planten kan deze kleine vogels helpen zich veiliger te voelen. Het gebruik van insecticiden moet ook worden geminimaliseerd, zodat hun favoriete voedselbron overvloedig is en ze waterpartijen bezoeken waar beschikbaar. Verdins zal ook nectarvoeders voor kolibries bezoeken, vooral feeders met zitstokken waar ze comfortabel kunnen eten.
Hoe deze vogel te vinden
Verdins kan een uitdaging zijn om te vinden, maar het bezoeken van woestijnwassingen met doornige struikvegetatie en het kijken naar de beweging van deze fladderende vogels kan nuttig zijn. Vermijd zwaar aangelegde gebieden waar pesticiden en andere chemische behandelingen mogelijk de voedselbronnen van deze vogels hebben geëlimineerd. Omdat verdins in kleine groepen reizen, waar vogelaars een van deze vogels zien, zullen ze er waarschijnlijk meerdere zien. Dit komt het meest voor in de late zomer en vroege herfst, wanneer jonge vogels volwassen zijn geworden en toch dicht bij hun ouders blijven.
Ontdek meer soorten in deze familie
Vergelijkbare vogels als de verdin, hoewel ze misschien niet tot de Remizidae- vogelfamilie behoren maar nog steeds nauw verwant zijn, zijn onder meer de:
Bezoek naast deze naaste neven en nichten al onze gedetailleerde informatiebladen over vogelprofielen om nog meer verbazingwekkende soorten te ontdekken.
