Afbeeldingen van duiven en duiven

Er zijn meer dan 300 soorten duiven en duiven, en velen behoren tot de mooiste en meest kleurrijke vogels ter wereld. Ze behoren allemaal tot de vogelfamilie Columbidae en delen een reeks eigenschappen, waaronder een ronde lichaamsvorm, een delicate snavel en over het algemeen een granivoor of fruitetend dieet. Duiven en duiven zijn in veel habitats te vinden, en hun spectaculaire kleuren, ingewikkelde markeringen en unieke kenmerken helpen ze op te gaan in uitstekende omgevingen. Blader door deze galerij om meer te weten te komen over 's werelds mooiste duiven en duiven, inclusief waar u deze kunt bezoeken om deze schoonheden aan uw levenslijst toe te voegen.

Wetenschappelijke naam: Caloenas nicobarica
Bereik: Van India via Indonesië, Maleisië, de Filippijnen en Palau, inclusief vele kleine eilanden in dezelfde regio.

Het spectaculaire iriserende verenkleed, de langwerpige grijze nekveren en de puur witte staart van de Nicobar-duif zijn onderscheidend. Deze schoonheid is ook een bedreiging, want deze vogel is een populair doelwit voor illegale stroperij. Vernietiging van habitats bedreigt ook Nicobar-duiven, maar op kleine, minder verstoorde eilanden kan hij nog steeds gedijen. Fokprogramma's in gevangenschap hebben ertoe bijgedragen dat deze vogel wereldwijd naar volières en dierentuinen werd gebracht.

Wetenschappelijke naam: Ptilinopus regina
Bereik: Zuid-Indonesië tot noordelijke en oostelijke kustgebieden van Australië.

De swainsons jufferduif heeft regenboog verenkleed met zijn roze voorhoofd, grijze kop en borst, geel en oranje buik en Undertail dekveren en groene vleugels afgezet met een gele wassen. Deze middelgrote duiven geven de voorkeur aan leefgebieden in het regenwoud en eten niet alleen fruit, zoals hun naam doet vermoeden, maar ook palmbladeren en tropische wijnstokken. Deze duiven zijn wijdverspreid in hun verspreidingsgebied en worden ondanks de afname van de bevolking niet bedreigd of bedreigd.

Wetenschappelijke naam: Phaps chalcoptera
Bereik: endemisch in Australië.

Er is niets gemeens aan het verbluffende verenkleed van de gewone bronzewing, en de meest fantastische markering is de regenboog van irisatie die langs zijn vleugels te zien is. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, hoewel vrouwtjes saaiere kleuren en minder algehele kleurenspel hebben. In Australië zijn dit aanpasbare vogels die in veel habitats voorkomen, hoewel ze liever de droogste woestijnen en de dichtste regenwouden vermijden.

Wetenschappelijke naam: Geophaps plumifera
Bereik: endemisch in Australië.

Hoewel veel van de fruitduiven die in Australië veel voorkomen de droogste streken van het continent vermijden, geeft de spinifexduif eigenlijk de voorkeur aan droge, rotsachtige habitats. Daar passen zijn roestkleurige verenkleed en donkergrijze en zwarte strepen goed samen voor een ideale camouflage. Het moedig getekende gezicht valt op, net als de dunne, hoge kuif. Hoewel er enige handel in huisdieren is in deze ongewone vogels, is de populatie relatief stabiel en worden ze niet als bedreigd beschouwd.

Wetenschappelijke naam: Ocyphaps-lophotes
Bereik: endemisch in Australië.

Groter dan zijn neef, de spinifexduif, is de kuifduif eenvoudiger gemarkeerd met zwarte strepen op de grijze schouders, irisatie te zien in de witomlijnde primaire veren en secundaire veren en een donkere staart met een witte punt. Het algehele zachte grijze verenkleed met een roze wassing aan de zijkant van de nek is een ideale camouflage voor een reeks habitats, en de dunne kuif is vrij lang voor de grootte van de vogel. Deze vogels zijn te vinden in veel graslanden, struikgewasgebieden en landbouwgebieden van Australië.

Wetenschappelijke naam: Goura victoria
Bereik: Zuid-Indonesië tot Papoea-Nieuw-Guinea.

Het verenkleed van deze vogel is misschien geen regenboog, maar zijn juweelachtige blauwe algehele kleur en rijke bordeauxrode borst is onderscheidend. Het meest unieke kenmerk is echter de brede, kanten kuif, waarbij elke veer wit is getipt. Het zwarte masker en de rode ogen vallen ook op, wat deze duif een elegante uitdrukking geeft. Deze vogel, genoemd naar de Britse monarch Koningin Victoria, is zeker koninklijk van uiterlijk en is populair in gevangenschap in dierentuinen en volières.

Wetenschappelijke naam: Treron bicinctus
Bereik: van India via Zuidoost-Azië tot Zuid-Indonesië.

Deze duif komt veel voor in zijn verspreidingsgebied overal waar tropische bossen beschikbaar zijn met een overvloed aan fruitvoorraden, hoewel vernietiging van habitats de populatie afneemt. De zachte kleuren van zijn verenkleed missen de harde lijnen van prominente veldtekens die veel andere kleurrijke duiven hebben, maar de verbluffende kleuren - geel, groen, roze, oranje en grijs - gaan prachtig samen. Deze duif heeft een zachte uitstraling waardoor hij nog rustiger en mooier is.

Wetenschappelijke naam: Gallicolumba luzonica
Bereik: endemisch in de noordelijke Filippijnen.

Een eerste blik op de gewaagde rode vlek op de borst van deze vogel kan alarmerend zijn, omdat de felrode tint die in een rode was druppelt, eruit kan zien als een ernstige verwonding. Dit is echter een duidelijk veldteken voor het Luzon-bloedende hart, en deze duiven hebben ook een bleekgele onderkant, grijsblauwe iriserende bovenkant en brede vleugelbalken. De paarse nek en witte keel vormen een groot contrast met de andere kleuren. De houtkap en de jacht eisen hun tol van deze soort, en het aantal neemt snel af.

Wetenschappelijke naam: Gallicolumba crinigera
Bereik: endemisch in de zuidelijke Filippijnen.

Nog een van de bloedendhartduiven, het Mindanao-bloedend hart, heeft meer juweelkleuren dan andere soorten. De gelijknamige borstvlek is ook duidelijker gedefinieerd en in fel zonlicht glinstert zijn groene nek als een smaragd. Deze vogels zijn echter kwetsbaar voor verlies van leefgebied door ontbossing en illegale houtkap, en andere bedreigingen zijn onder meer de jacht op voedsel en illegale stroperij voor de handel in huisdieren.

Wetenschappelijke naam: Ducula bicolor
Bereik: Myanmar via Indonesië, Maleisië en de Filippijnen.

Een eenvoudige zwart-witte vogel lijkt op het eerste gezicht misschien niet mooi, maar de bonte keizerduif is een elegante duif met een eenvoudig verenkleed en een vriendelijk gezicht. Het bonte verenkleed is wit over het hele lichaam, met zwarte primaire veren die zowel tijdens het zitten als tijdens de vlucht in een rijk contrast staan. De donkere ogen zien er nog groter uit in het witte gezicht, waardoor het zachte uiterlijk van deze vogel wordt versterkt.

Wetenschappelijke naam: Chalcophaps indica
Bereik: Wijdverspreid in Zuidoost-Azië van India via Thailand en Vietnam, Zuid-China, Indonesië, Maleisië, Papoea-Nieuw-Guinea en delen van Australië.

De briljante groene vleugels van de smaragdgroene duif met donkere primaire veren zijn het kenmerkende kenmerk, maar de roze nek en keel, het witte voorhoofd en de wenkbrauw en de vage paarse kroon zijn even mooi. Deze veel voorkomende soort heeft een groot verspreidingsgebied waar hij voorkomt in natte regenwouden, bossen, tuinen en vergelijkbare habitats. Waar die habitats echter verdwijnen, nemen deze vogels af.

Wetenschappelijke naam: Columba Guinea
Bereik: Sub-Sahara Afrika.

Ook wel de Afrikaanse rotsduif genoemd, de gespikkelde duif is wijdverspreid in rotsachtige of struikachtige open gebieden. Het verspreidingsgebied strekt zich uit over Sub-Sahara Afrika en over stedelijke en voorstedelijke regio's, hoewel het ontbreekt in de diepste oerwouden. Het bleekgele, grijze en roestige verenkleed is wit gespikkeld en de langwerpige nekveren geven het uiterlijk een aparte textuur. De brede rode vlek met blote huid rond het gele oog geeft deze vogel ook een gedurfde en onmiskenbare uitdrukking.

Wetenschappelijke naam: Columba livia
Bereik: Wereldwijd.

Veel vogelaars zien de gewone rotsduif over het hoofd als ze mooie duiven beschouwen, maar het blauwgrijze verenkleed, de iriserende nek en de donkere vleugelbalken kunnen behoorlijk knap zijn. In wilde populaties in steden over de hele wereld ontwikkelen deze duiven vaak een breed scala aan ongebruikelijke kleuren, van wit tot bruin tot rood, waardoor ze nog meer variatie krijgen. Deze vogels, afkomstig uit rotswanden van Europa, Afrika en het Midden-Oosten, zijn wereldwijd geïntroduceerd en worden in veel gebieden als invasief beschouwd.