Toverhazelaarstruiken voor vroege bloei

Arnold Promise toverhazelaarplanten zijn bladverliezende bloeiende struiken die worden gewaardeerd om hun heldere bloemen die al in maart arriveren (in USDA-planthardheidszone 5). Voor veel noordelijke tuinders maakt dit het een onmisbare struik voor een landschap met vier seizoenen. Toverhazelaarplanten kunnen worden gekweekt in plantzones 5 t / m 8.

Taxonomie en plantkunde

Plantentaxonomie classificeert de toverhazelaarstruiken van Arnold Promise als Hamamelis x intermedia 'Arnold Promise.' De cultivarnaam is, zoals altijd, de naam tussen enkele aanhalingstekens. Dit type is een hybride plant, zijnde een kruising tussen H. japonica (een Japanse soort) en H. mollis (een soort afkomstig uit China). Een verdere complicatie van de afstamming is het feit dat deze cultivar vaak wordt geënt op de onderstam van H. virginiana, waardoor deze plant in sommige gevallen de neiging heeft om ongewenste uitlopers te produceren.

Soms wordt toverhazelaar een boom genoemd omdat ze, als ze niet worden gesnoeid, behoorlijk lang kunnen worden. Bovendien groeit de wilde plant afkomstig uit Noord-Europa, H. virginiana, als een kleine boom.

Plantkenmerken

De toverhazelaarstruiken van Arnold Promise zijn vaasvormig en kunnen een hoogte bereiken van 12 meter of meer, met een vergelijkbare spreiding, hoewel ze bij regelmatig snoeien gemakkelijk veel korter kunnen worden gehouden. Het herfstgebladerte is in het slechtste geval geel en op zijn best oranje en bereikt een optimale herfstkleur wanneer het in de volle zon wordt gekweekt.

De plant heeft gele bloemen met een warme, kruidige geur; de geur geeft een gevoel van droogheid, zoals wanneer je kleding ruikt die net uit de wasdroger komt. Deze bloemen gaan de bladeren vooraf en bloeien in de late winter tot het vroege voorjaar. De randachtige bloemblaadjes op de bloemen lijken op kleine stroken papier uit een versnipperaar. Van een afstand zou je toverhazelaarplanten kunnen verwarren met forsythia - een andere vroege bloeier met gele bloemen. Net als bij forsythia, dwingen mensen soms de bloemen van toverhazelaarplanten.

Groeien

Kweek idealiter toverhazelaarplanten in de volle zon tot halfschaduw en in een goed doorlatende, zure grond, aangevuld met compost. Deze struiken vertonen enige kleitolerantie. Understory bomen in het wild, toverhazelaarstruiken zijn geschikt voor bostuinen, hoewel je wat bloemen en wat herfstkleuren opoffert als je je toverhazelaarplanten niet in de volle zon laat groeien.

Gebruikt in landschapsarchitectuur

Toverhazelaarplanten zijn opzichtig genoeg als ze in bloei staan om als kleine specimenplanten te dienen - 'klein' omdat de struiken, nadat de bloei in de lente en de zomer is afgelopen, er nogal gewoon uitzien, hoewel de vaasvormige vorm in de winter door degenen gewaardeerd kan worden die subtiliteit waarderen. Meng ze in een bed van andere bladverliezende struiken, in het zicht van een raam, zodat je in de late winter tot het vroege voorjaar kunt genieten van een onbelemmerd zicht op deze schoonheden. Je zult een uitbarsting van geel zien te midden van de kale takken van omringende planten.

Snoeien en andere onderhoudsfeiten

Snoei de toverhazelaarstruiken van Arnold Promise na de bloei in het voorjaar naar wens. Veel tuinders vermijden het snoeien grotendeels en laten hun struiken groeien zoals ze willen, waarbij ze een natuurlijke vorm ontwikkelen. Zoals bij alle struiken, is het echter altijd een goed moment om dode of zieke takken weg te snoeien of takken die tegen een andere tak wrijven. Sommige soorten zullen uitlopers produceren en deze moeten in de late herfst worden gesnoeid.

Voor bescherming in de winter en om de wortels te beschermen tegen de zomerse hitte, mulch je rond je struiken. Houd de grond gelijkmatig vochtig om te voorkomen dat de bladeren bruin worden (bekend als "bladverbranding") tijdens een hete zomer en de goede herfstbladeren bederven. Mulch helpt ook in dit opzicht, omdat een laag mulch van 7,60 cm rond de struik vocht vasthoudt en helpt voorkomen dat de grond uitdroogt. Om te bemesten hoef je alleen af en toe wat extra compost in de grond rondom de plant te werken.

Herkomst van "toverhazelaar"

Europese kolonisten in de Nieuwe Wereld gebruikten de takken van toverhazelaarbomen als wichelroedes voor wichelroedelopen. Dit is ook de basis voor een van de verklaringen achter het "heksen" -gedeelte van hun naam. De naam is uiteindelijk afgeleid van de Angelsaksische wych, wat "buigen" betekent - wat precies is wat een wichelroede hoort te doen als hij water detecteert. Maar religieuze leiders hadden wichelroedelopen in de loop der jaren zo'n slechte naam gegeven dat het blijkbaar gemakkelijk was om de naam om te buigen tot "heks" - een andere naam voor waarzeggerij is "waterheks".

Toverhazelaar wordt soms gespeld met een koppelteken ("toverhazelaar") om aan te geven dat het geen echte hazelaar is. Corylus is de geslachtsnaam van echte hazelaars. Toverhazelaar kan in verband zijn gebracht met hazelaarbomen, die in Europa werden gebruikt voor wichelroedelopen. Bovendien hebben de namen van de struik mogelijk een gelijkenis gevonden met de bladeren van de echte hazelaars, zoals verwrongen hazelnoten.