Gif sumakfoto's voor identificatie

Gif sumak draagt nu de Latijnse naam Toxicodendron vernix, ter vervanging van de oudere naam, Rhus vernix. Het is een struik (sommigen beschouwen het als een kleine boom) die groeit in moerassige gebieden, vaak naast kaneelvarens (Osmunda cinnamomea), goudsbloemen (Caltha palustris), lisdodde (Typha) en winterbeshulst (Ilex verticillata). Alle delen van gif sumak zijn giftig.

Een sleutel tot een goede identificatie is het bestuderen van de individuele plantendelen van de struik:

• Blad (kleur en vorm)
• Bessen
• Schors
• Stam (kleur)

U vergroot uw kans op identificatie als u weet hoe al deze plantendelen eruit zien, in plaats van het uiterlijk van slechts één te kennen.

Een tweede sleutel tot succesvolle identificatie is om te leren hoe de plant er van seizoen tot seizoen uitziet. Als u het uiterlijk van de plant slechts in een bepaalde tijd van het jaar kent, herkent u deze misschien niet wanneer u hem in een ander seizoen tegenkomt. Naast het praktische voordeel om te weten hoe gif sumak eruitziet in de herfst, is het ook gewoon leuk om het herfstgebladerte te zien. Het herfstvertoning is net zo goed als de bekendere die we waarderen van de grote herfstkleuren.

De rand, of marge, van de bijsluiter van gifsumak wordt in de terminologie van plantidentificatie als "volledig" beschouwd en toont een hoofdnerf van een lichtere kleur. Een bladrand die heel is, is glad: hij mist de "tanden" die de bladrand van bijvoorbeeld een Roger's bloem (rodgersia) heeft.

De vorm van de bladeren van gif sumak wordt door plantkundigen beschreven als "veervormig samengesteld". Geveerd betekent dat het op een veer lijkt; compound betekent dat, in plaats van één uniforme structuur, het blad van een plant in feite bestaat uit meerdere blaadjes die door stengels zijn verbonden.

Gif sumak heeft bladeren die bestaan uit 5 tot 13 blaadjes. Hoewel het exacte aantal varieert, is het altijd een oneven getal. Dat komt omdat, hoewel de meeste folders bijpassende paren vormen (de ene tegenover de andere), er altijd één enkele folder aan het uiteinde van het samengestelde blad is, waardoor het de vorm van een veer krijgt.

De stengels van gif sumakblaadjes helpen ons verder om de plant te identificeren. De felrode kleur van de stengels is een van de eerste dingen waar je in het voorjaar naar zou willen zoeken om de struik te onderscheiden van niet-giftige soorten sumak.

De bessen van gif sumak beginnen groen in de lente en blijven het grootste deel van de zomer die kleur. Ze groeien in clusters die nogal verschillen van de bessenclusters van niet-giftige sumakken (Rhus typhina, bijvoorbeeld), in termen van kleur, vorm en textuur.

Een onderscheidend kenmerk van de bessen van gifsumak is dat ze niet perfect rond zijn. Hoewel giftig voor mensen, zijn gif sumakbessen niet giftig voor vogels. Veel vogels, waaronder kwartels, behandelen de bessen in de winter als een noodvoedselbron.

Het blad van de gifsumakstruik verandert in de herfst van kleur, en dat geldt ook voor de bes. Net als poison ivy is de kleur van de rijpe bes van gifsumak witachtig. Het feit dat de beskleur van deze twee schadelijke onkruiden zo ongebruikelijk is, maakt het een ander onderscheidend kenmerk.

Het herfstgebladerte van gifsumak is prachtig, vooral omdat de bladeren niet allemaal tegelijkertijd dezelfde kleur krijgen. Dit zorgt voor een aantal mooie combinaties. Als alle bladeren uiteindelijk dezelfde kleur krijgen, kan die kleur oranje, geel of rood zijn.

Gif sumak met geel herfstblad kan dat van de berken doen herleven.

Het meest opvallende herfstgebladerte van gif sumak in één kleur dat kan worden, is rood, dat een helderheid en knapperigheid heeft die wedijvert met het herfstgebladerte van rode esdoorns, zij het op kleinere schaal.

Liefhebbers van afwisseling zullen het meest enthousiast zijn als de herfstbladeren van gif sumak een aantal kleuren tegelijk bieden. Voorbeelden van mogelijke kleurencombinaties zijn:

• Geel en roze
• Rood en roze
• Rood, roze en geel

In alle drie gevallen kan er een vleugje groen achterblijven om nog een kleur toe te voegen.

Gif sumak wordt 6 tot 20 meter hoog. De nieuwe bast op de takken is relatief glad. Als u leert hoe u de plant aan de schors kunt herkennen, kunt u voorkomen dat u in de winter in contact komt met gif sumak (nadat het zijn bladeren heeft verloren). U kunt uitslag krijgen door uw huid te laten poetsen met gif sumak, zelfs in de winter.

Een van de bijnamen van gif sumak is 'gifkornoelje'. Als de uitslag die het veroorzaakt kan worden beschouwd als zijn "beet", dan is het in het geval van deze hond niet waar dat zijn blaffen erger is dan zijn beet. Maar de plant is niet verwant aan echte kornoelje (geslacht Cornus). De oude bast van gifsumak is veel ruwer van structuur dan de nieuwere bast.

De meeste sumakheesters zijn vrij onschadelijk (niet-giftig) en potentieel wenselijke landschapselementen, wat een andere reden is waarom je gif-sumak correct moet identificeren: er is geen reden om de grote herfstkleur van niet-giftige sumak te laten liggen, simpelweg omdat ze 'sumak' in hun gemeenschappelijke naam.

Een van de gemakkelijkste manieren om onderscheid te maken tussen de twee, is door de bessen of zaden te onderzoeken. Niet-giftige sumak vormt zijn zaden in een rode, donzige zaadtuft die enige sierwaarde biedt. Deze zaadtuft ziet er van een afstand vederlicht uit en voelt zacht aan. De zaden zijn stevig verpakt in het zaad-toefje. Wilde vogels eten de zaden in de winter.