Afbeeldingen van schadelijk onkruid

Ragweed

Mensen met allergieën zullen de classificatie van ambrosia planten als "schadelijk onkruid" snel accepteren. Zowel gewone ambrosia (Ambrosia artemisiifolia) als reuzen ambrosia (Ambrosia trifida) dragen in belangrijke mate bij aan hooikoorts.

Het Ragweed-seizoen wordt gevreesd door jong en oud. Ouders moeten niet te snel tot de conclusie komen dat de loopneus van een kind in de herfst het gevolg is van een virus dat op school is opgepikt: het is mogelijk dat ambrosia de schuld is.

Als je eenmaal hebt geleerd hoe ambrosia eruitziet, kun je het in ieder geval van je eigen tuin verwijderen en daardoor misschien je blootstelling aan de bron van je hooikoortsproblemen beperken.

Bitterzoete nachtschade

Bitterzoete nachtschadebessen zijn giftig, waardoor het (Solanum dulcamara) duidelijk een "schadelijk onkruid" is. Ouders, u zult bitterzoete nachtschade willen identificeren, uw achtertuin afzoeken op planten die daar groeien en ze verwijderen. De bessen rijpen niet allemaal tegelijkertijd, wat betekent dat een bitterzoete nachtschadeplant in één keer groene, gele, oranje en rode bessen kan dragen. Dit zorgt voor een kleurrijk display, een display dat jonge kinderen gemakkelijk zou kunnen verleiden om ze te plukken en op te eten.

Hoewel giftige bessen, bladeren, enz. In veel gevallen niets ernstigers kunnen veroorzaken dan maagklachten, moet je dat scenario toch vermijden als je kunt. Maak er dus een gewoonte van om te leren hoe u giftige planten kunt identificeren en ze van uw tuin kunt verwijderen. En voor het geval u hierin niet slaagt en uw kinderen iets inslikken dat ze niet zouden moeten doen, wees dan bereid om Poison Control te bellen.

Poison Ivy

Je hebt het rijm gehoord over Rhus radicans: "Leaflets three, let it be." Het is een rijm om je te helpen herinneren hoe poison ivy plant eruit ziet. Je zult ook de versie horen, "Bladeren van drie, laat het zijn." Het betekent hetzelfde, maar sommige sticklers noemen de afzonderlijke delen van een samengesteld blad liever 'blaadjes', terwijl anderen ze gewoon 'bladeren' noemen.

Ongeacht welke versie van het rijm je lekkerder vindt, de plant heeft duidelijk blaadjes of blaadjes van drie delen. Dit weten is een eerste stap om deze uitslag veroorzakende dreiging te identificeren en er uit de buurt te blijven, om te voorkomen dat je huiduitslag krijgt. Maar andere soorten planten hebben ook 'bladeren van drie'. Dus kennis van deze functie zal je slechts tot nu toe brengen in het echt kunnen onderscheiden van poison ivy van andere planten.

De volgende stap voor diegenen die geïnteresseerd zijn om dit onkruid te kunnen onderscheiden van wijnstokken die op poison ivy lijken, is om te bestuderen hoe poison ivy eruitziet in verschillende periodes van het jaar (en bijgevolg in verschillende groeistadia).

Gif sumak

Gif sumak (Rhus vernix) heeft een mooie herfstbladkleur. Kijk maar raak niet aan! Contact met de plant kan huiduitslag veroorzaken die maar al te bekend zal zijn voor degenen die weten hoe het is om uitslag te lijden door een verwante schadelijke wiet, poison ivy.

Het is echter niet nodig om paranoïde te worden. Van het schadelijke onkruid dat hier wordt behandeld, is gifsumak misschien degene die de gemiddelde persoon het minst waarschijnlijk in de tuin tegenkomt, omdat het de neiging heeft om te groeien in moerassige gebieden.

Als het planten met veel herfstgebladerte zijn die u in uw tuin wilt laten groeien, kunt u een veiligere keuze maken dan gif sumak. Als je nog steeds in de verleiding komt door de kleurrijke tinten van gifsumak, probeer dan de niet-giftige soorten sumak zoals Tiger Eyes (Rhus typhina Bailtiger) of plant andere struiken voor herfstkleur. Anderen geven er de voorkeur aan om herfstbladeren te laten groeien.

Brandnetel

Mensen die geïnteresseerd zijn in het planten van kruiden, kunnen brandnetel (Urtica dioica) in hun tuinen kweken voor medicinale en culinaire doeleinden, maar de meesten van ons beschouwen het als een schadelijk onkruid.

Poets tegen de weerhaken van de brandnetel en je voelt al snel een branderig gevoel. Deze wiet veroorzaakt bij contact huiduitslag. De ernst van de uitslag kan van persoon tot persoon verschillen. Tegen brandnetel poetsen is meer hinderlijk dan wat dan ook, hoewel het ongemak in het begin nogal ernstig kan zijn.

Zelfs als u brandnetel als kruidengeneesmiddel gebruikt, moet u zich bewust zijn van het potentieel (als bijwerking) om huiduitslag te veroorzaken.

Aan de culinaire kant van het grootboek, overweeg om een brandnetelsoep te maken. Je kunt brandnetel (als de bladeren jong en zacht zijn) ook als gekookt groen eten, zoals je spinazie zou eten.

Gevlekte soort korenbloem

Gevlekte knoopkruid (Centaurea maculosa) is een invasieve tweejarige of meerjarige wilde bloem waarvan de bloem een beetje op een distel lijkt. De geslachtsnaam zal bloementuinders bekend in de oren klinken. Er kunnen heel goed planten in uw landschap zijn die zijn geclassificeerd als Centaurea.

Boeren haten deze plant vanwege de negatieve impact die het heeft op gewassen. Gevlekte knoopkruid produceert niet alleen enorme hoeveelheden zaad, maar is, net als de walnotenboom, ook allelopathisch.

Stieren distel

Stierendistel (Cirsium vulgare) is niet alleen een invasieve plant, maar het kan ook gewoon pijn doen om tegen zijn weerhaken aan te rennen. Sommige vogelliefhebbers laten de plant echter groeien vanwege het vermogen om goudvinken aan te trekken.

Degenen onder u die bekend zijn met de flora van overwoekerde weilanden, kennen de stierendistel misschien als een gewone bewoner van dergelijke gebieden. Maar deze Old-World native kan ook profiteren van verstoorde grond langs bermen, etc. Geen schuwe muurbloempje, je kent deze robuuste schadelijke wiet als je hem ziet: Planten kunnen onder ideale omstandigheden een hoogte van 7 meter bereiken.

Stierendistel is een tweejaarlijkse. Het eerste jaar ontwikkelt hij rozetten, gevolgd door bloemstengels het volgende jaar. Planten zijn bedekt met stekels, waardoor het soort spontane verwijdering dat je kunt oefenen met ander schadelijk onkruid een slecht idee is voor stierendistel. Nee, dit is het soort plant dat u bereid bent te verwijderen, met zware handschoenen en lange mouwen / broek aan en met een schop. Graaf stierendistel uit bij de wortel. Laat het niet tot zaad komen.

De reden waarom het zo slecht is om het te laten zaaien, is dat de zaden van stierendistels, zoals die van paardebloemen (Taraxacum officinale) en gewone kroontjeskruid (Asclepias syriaca), gemakkelijk door de lucht worden getransporteerd. Elk zaadje is vastgemaakt aan het distelzaad, zodat het ver van de moederplant kan reizen als het waait.

Japanse duizendknoop

Japanse duizendknoop (Polygonum cuspidatum) is de moeilijkste invasieve plant die je ooit zult tegenkomen om uit te roeien. Andere veel voorkomende namen die voor deze plant worden gebruikt, zijn "Mexicaanse bamboe" en "Japanse bamboe".

Wanneer de "bamboescheuten" voor het eerst verschijnen in de lente, kunnen ze als eetbaar onkruid worden beschouwd. Wees echter zeer voorzichtig bij het oogsten van deze plant om op te eten, hoe zacht en voedzaam de nieuwe scheuten ook mogen zijn. Dit schadelijke onkruid is zo moeilijk te verwijderen dat mensen er in de loop der jaren alles behalve de gootsteen naar hebben gegooid in een poging het te elimineren. Dat geldt ook voor giftige stoffen. Dus tenzij u goed bekend bent met de grond waar een potentiële oogst van Japanse duizendknoop groeit, vergis u aan de kant van de veiligheid en onthoud u ervan het te oogsten voor culinaire doeleinden.

De tere Japanse bamboescheuten verharden uiteindelijk naarmate ze groter worden, sterven dan in de winter en worden broze stokken (het wortelstelsel leeft helaas onder de grond). Zelfs als nieuwe scheuten in het voorjaar hebben ze echter grote kracht: ze zullen scheuren in beton in stedelijke gebieden uitbuiten om zich omhoog te duwen via trottoirs, opritten of verharde parkeerplaatsen.

Kamperfoelie struik

De kamperfoeliestruiken van Morrow (Lonicera morrowii) zijn inheems in Eurazië, volgens Marilyn J. Dwelley, auteur van Trees and Shrubs of New England (1980). Het is moeilijk om ergens in New England heen te gaan zonder ze te zien. Ze maken deze lijst van schadelijke onkruiden op basis van hun invasiviteit. Verwar ze niet met Japanse kamperfoelie-wijnstokken (Lonicera japonica).

De kamperfoeliestruiken van Morrow worden 5 tot 8 meter hoog en exploiteren gemakkelijk verstoorde bodems om langs bermen, in struikgewas en open bossen te naturaliseren.

Tataarse kamperfoeliestruiken (Lonicera tatarica) zijn, zegt Dwelley, inheems in Europa. De beginneling bij het identificeren van planten moet veel moeite doen om de kamperfoeliestruiken van Morrow te onderscheiden van de Tataarse versie; deze twee struiken lijken qua uiterlijk erg op elkaar. Maar als je zo'n struik met roze bloemen ziet, dan is die plant een Tataarse kamperfoelie omdat de bloemen van Morrow eerst wit beginnen en daarna crèmegeel worden. Beide planten bloeien van mei tot juni en zijn invasief.

Herfst olijf

De herfstolijf kan door de toevallige toeschouwer worden verward met kamperfoeliestruiken. De twee delen ook dezelfde habitat.

Een struik afkomstig uit het Verre Oosten, herfstolijf (Elaeagnus umbellata) is een invasieve plant in Noord-Europa. Effectief bij erosiebestrijding en zouttolerant, werden herfstolijven in Europa geïntroduceerd voor aanplant langs de weg. Ze ontsnapten later aan de teelt.

Herfstolijf lijkt qua uiterlijk sterk op een andere invasieve struik of kleine boom, Russische olijf (Elaeagnus angustifolia). Beide hebben zilverachtige bladeren, maar de bladeren van de herfstolijf zijn meestal alleen zilverachtig aan de onderkant. Een andere manier om onderscheid te maken tussen herfstolijf en Russische olijf is door de vorm van hun respectievelijke bladeren te inspecteren. Russische olijf draagt een smaller blad dan herfstolijf; vandaar de soortnaam, angustifolia, wat "smalbladig" betekent in het Latijn.

De soortnaam voor herfstolijf, umbellata, verwijst naar de 'bloemschermen' van bloemen die worden gedragen door herfstolijfstruiken (een 'scherm' is een bloemhoofd waarin de afzonderlijke bloemstelen ongeveer even lang zijn en uit het midden stralen zoals de spaken van een paraplu).

Boom van de hemel

Hemelboom is de algemene naam voor Ailanthus altissima. Deze invasieve plant staat ook bekend als "Chinese sumak" omdat hij inheems is in China en lijkt op de sumak die inheems is in Noord-Europa.

Tree of Heaven, een boom die soms alomtegenwoordig is in stedelijke gebieden, was de inspiratie achter A Tree Grows in Brooklyn, door Betty Smith. De schadelijke wiet van de een is de inspiratie voor de ander.

Niet dat je totaal verrast zou moeten zijn dat de boom des hemels A Tree Grows in Brooklyn had kunnen inspireren. Schadelijk onkruid of niet, de zaadtrossen aan de hemelboom zijn nogal een lust voor het oog.

Monnikskap (wolfsbane)

Hoewel deze bron voor schadelijke planten zich heeft gericht op onkruidplanten, betekent dat niet dat ‘legitieme’ landschapsplanten altijd onberispelijk zijn. Als het kweken van een dergelijk exemplaar zou leiden tot vergiftiging van een kind, zouden de ouders van dat kind het begrijpelijkerwijs als een soort "schadelijke plant" beschouwen.

Monnikskap (Aconitum) is geen onkruid, maar eerder een redelijk populaire landschapsplant. Het is een vaste plant die veel wordt gebruikt in bloembedden, gewaardeerd om zijn paarse bloemen.

Maar monnikskap wordt hier niet gepresenteerd om zijn schoonheid te bespreken, maar om u te waarschuwen voor zijn giftigheid (waardoor het een "schadelijke plant" wordt op één niveau). Als je eenmaal begrijpt dat een plant giftig is, wordt het volgende dat je moet bepalen (ervan uitgaande dat de giftigheid jou betreft) hoe het eruit ziet. De bladeren van Monnikskap zijn nuttiger voor identificatiedoeleinden dan de bloemen, simpelweg omdat bladeren meestal elk jaar voor een langere periode aanwezig zijn dan bloemen.

Kijk goed naar de bladeren. Het valt je misschien op hoe sterk ze lijken op die van Delphinium- planten. Inderdaad, delphinium en monnikskap behoren beide tot de Ranunculaceae of "boterbloem" -familie. De planten van deze familie zijn berucht omdat ze een toxine bevatten dat 'protoanemonine' wordt genoemd. Als u jonge kinderen in uw huishouden heeft, wilt u misschien geen monnikskap laten groeien, uit angst dat uw kinderen deze giftige plant zouden eten.

"Monnikskap" is een verwijzing naar de bloem van deze vaste plant. Die fantasierijke mensen die planten door de eeuwen heen hun gewone namen hebben gegeven, dachten dat de vorm van de bloem de vorm van de kap nabootst op een kledingstuk dat traditioneel door monniken werd gedragen.

Steeds minder mensen kunnen zich in verband brengen met "monnikskap" als een algemene naam. "Wolfsbane" is niet veel beter, aangezien er tegenwoordig niet veel mensen wolven in hun buurt rondrennen. De 'vloek' waarschuwt u echter in ieder geval voor de giftigheid ervan.

Dogbane

Dogbane (Apocynum cannabinum) kent een aantal andere veel voorkomende namen, waaronder "hennep dogbane." Hoewel deze namen het identificeren als een plant die giftig is voor honden, wordt dogbane eigenlijk ook als giftig in meer algemene zin (giftig voor andere levensvormen) beschouwd.

Hoewel Apocynum cannabinum het type is dat inheems is in Noord-Europa, zijn er andere soorten dogbane afkomstig uit de Oude Wereld. Net als bij wolfsbane (monnikskap), is de reden om het onkruid op deze lijst met schadelijk onkruid op te nemen in de naam zelf ("vloek" die aangeeft dat iets schadelijk is).