Nellie R. Stevens Hulststruiken

Plantentaxonomie classificeert de Nellie R. Stevens hulst als Ilex x 'Nellie R. Stevens.' Ilex is de geslachtsnaam voor hulst. Het deel van de naam tussen enkele aanhalingstekens is, zoals altijd, de specifieke cultivar. Er wordt soms informeel naar de plant verwezen zonder de middelste initiaal, "R."

Er zijn veel soorten hollies, waarvan de meeste (maar niet alle) wintergroen zijn. Sommige blijven kort en worden als struiken gekweekt, terwijl andere hoog worden en als bomen of struiken kunnen worden behandeld. Hulst van Nellie R. Stevens valt in de laatste categorie. Het is meer specifiek geclassificeerd als een wintergroene breedbladige plant. Ilex vormt zijn eigen plantenfamilie, Aquifoliaceae; dat wil zeggen, het is het enige geslacht in die familie.

Eigenschappen en groeiomstandigheden

Een snelle groeier, de hulststruik van Nellie R. Stevens, bereikt doorgaans een hoogte van ongeveer 30 meter, spreidt zich ongeveer 15 meter uit aan de basis en heeft een piramidale vorm. Dat betekent dat hij aan de bovenkant smaller is. In feite heeft het een klassieke kerstboomvorm. Deze hulst draagt doornige, donkergroene bladeren en ronde rode bessen.

In zijn beschrijving van deze struik noemt Michael Dirr het de "grande dame van landschapsheuvels in het zuidoosten: algemeen, te veel gebruikt, maar prachtig functioneel tot een pragmatische fout" (Dirr's Encyclopedia of Trees and Shrubs, pagina 377).

Nellie R. Stevens hulst kan worden gekweekt in USDA-planthardheidszones 6 tot 9. Kweek deze plant in de volle zon tot halfschaduw in een goed doorlatende en licht zuurrijke grond.

Verzorgingstips en gebruik in landschapsarchitectuur

Deze struik behoudt zijn piramidale vorm zonder veel snoeien en is meestal niet onderhevig aan plaagschade, waardoor het een onderhoudsarme plant is. Maar als je wilt dat het meer boomachtig lijkt, snoei dan de onderste takken in de winter weg om de stam bloot te leggen. Voor zover ongediertebestrijding überhaupt nodig is, moet u letten op kalkaanslag, spintmijten en witte vlieg. Er zijn ook zeer gespecialiseerd blad mijnwerkers die geheel of hoofdzakelijk hulst voeden met specifieke soorten: Phytomyza ilicicola aanvallen I. opaca, terwijl het doelwit van P. ilicis is I. aquifolium. Sproei biologische neemolie op uw planten als u tekenen van insectenaanvallen vindt.

Hoewel dit type hulst vooral populair is in zuidelijke staten zoals Virginia, de Carolinas en Georgia, is het in feite winterhard tot zone 6. Voor de volgende zone ten noorden daarvan plant u de wat sterkere Ilex opaca '. Mac's Prince, 'geschikt voor zones 5 t / m 9.' Mac's Prince 'bereikt een hoogte van 15 tot 30 meter, met een breedte van 10 tot 20 meter.

Nellie R. Stevens hulst is een prachtige boom voor winterinteresse, zowel binnen als buiten. Takken kunnen worden gesnoeid, zodat het knipsel kan worden binnengebracht en gebruikt voor kerstversieringen, of geniet gewoon van de groenblijvende bladeren en rode bessen in het winterlandschap. Voordat u er een koopt, moet u beslissen over de functie ervan in uw tuin. Het wordt zowel in boomvorm (met een enkele leider) als in struikvorm (met meerdere stengels aan de basis) verkocht.

De hulst van Nellie R. Stevens wordt meestal gebruikt als specimenboom of in een haag om een "levende muur" te vormen die als privacyscherm fungeert. Koop het boomformulier als het als een specimenboom moet worden behandeld. Dit geeft je de mogelijkheid om de onderste ledematen te verwijderen zodat een romp zichtbaar wordt. Bij gebruik als privacyschermen is de struikvorm prima. Als een boomvorm in een privacyscherm moet worden gebruikt, blijven de onderste ledematen meestal behouden.

Andere soorten hulst

Er is een soort hulst die aan bijna elke landschapsbehoefte voldoet. Hier zijn slechts een paar voorbeelden:

1. Engelse hulst (ilex aquifolium): dit is een boom die 30 tot 50 meter hoog wordt, met een breedte van 15 tot 25 meter. Als zodanig is het vooral geschikt voor grotere werven. De soortnaam vertelt je hoe zijn bladeren zijn: het komt van de Latijnse woorden acus (naald) en folium (blad). Dit is een van de vele soorten hulst met stekelige bladeren (maar niet allemaal). I. aquifolium 'Argenteomarginata' is een voorbeeld van hulst met tweekleurige bladeren. Laat het groeien in de zones 6 tot 9.
2. Europese hulst (ilex opaca): Een andere soort die groeit in boomvorm, de Europese hulst is niet zo groot als de Engelse versie, hij bereikt een hoogte van 15 tot 30 meter en een breedte van 10 tot 20 meter. Het is dus beter geschikt dan de Engelsen als je ruimte tekort komt. Inheemse plantenliefhebbers in Noord-Europa zullen er ook de voorkeur aan geven vanwege zijn inheemse status. Eén cultivar, namelijk 'Aurea', heeft geelachtig fruit, voor het geval je niet geïnteresseerd bent in de meer typische rode bessenhollies. Laat het groeien in de zones 5 tot 9.
3. Japanse hulst (i. Crenata): De Japanse hulst biedt ook enkele interessante variaties op de bekendere hollies. Voorbeelden zijn 'Sky pencil' (vier tot tien meter hoog met een breedte niet veel meer dan één voet; zones 6 tot 8) en de cultivar ' Hetz's ' (drie tot zes voet lang en breed; zones 5 tot 8). Ze produceren bramen. 'Sky Pencil' wordt zelfs nog meer gewaardeerd om zijn kolomachtige vorm.
4. Chinese hulst: De Chinese hulst wordt de botanische naam I. cornuta genoemd. De cultivar 'Burfordii' (zones 7 tot 9) is misschien wel de bekendste in Zuid-Europa. Dit komt omdat het relatief goed presteert in warme gebieden, naast droogte. Het wordt beschouwd als een snelgroeiende struik, die 15 meter hoog en 10 meter breed wordt als hij volwassen is.

Naam en herkomst

Volgens de Plantilus-database is de struik vernoemd naar Nellie Robinson Stevens, in wiens tuin de oorspronkelijke hybride plant werd geproduceerd.

Dit is een vrouwelijke hybride plant, een kruising tussen de Engelse hulst en de Chinese hulst. Hollies zijn over het algemeen tweehuizige planten, dus je hebt meestal zowel een mannetje als een vrouwtje nodig voor de fruitproductie. Strikt genomen vormt de hulst van Nellie R. Stevens een uitzondering op deze regel, omdat deze een gedeeltelijk "parthenocarpe" plant wordt genoemd. Dit betekent dat het fruit kan zetten zonder dat er een mannetje aanwezig is, hoewel het fruit pitloos zal zijn. Afgezien van dergelijke technische details, is het nog steeds beter om een mannetje te voorzien: als je dat doet, krijg je meer fruit. De mannelijke tegenhanger is Ilex x 'Edward J. Stevens.'