Zwartsnavelige ekster

De ekster met zwarte snavel, die vroeger op één hoop werd gegooid met de gewone ekster van Europa en Azië, is een elegante en gracieuze kraaiachtig. Dit lid van de Corvidae- vogelfamilie is bekend en wijdverspreid in het westen van Noord-Europa en is gemakkelijk te herkennen aan zijn grootte en glanzende kleur, evenals aan zijn kenmerkende staart. Deze factsheet kan vogelaars helpen om nog meer te ontdekken over deze prachtige vogels.

Snelle feiten

• Wetenschappelijke naam: Pica hudsonia
• Nederlandse naam: Zwartsnavelige ekster
• Levensduur: 4-6 jaar
• Afmeting: 18-56 centimeter
• Gewicht: 5,1-7,4 gram
• Spanwijdte: 24-66 centimeter
• Staat van instandhouding: minst bezorgd

Black-billed ekster-identificatie

De ekster met zwarte snavel heeft een stevige zwarte snavel, maar deze vogels hebben veel meer te bieden. Het herkennen van de veldsporen is essentieel om eksters niet te verwarren met andere grote, donkere vogels zoals raven, kraaien en grackles. Zijn zeer lange staart en brede, ronde vleugels zijn basisvormen die deel uitmaken van het sperma van de vogel, maar er is veel meer om op te letten om zelfverzekerd zwartsnaveleksters te identificeren.

De geslachten zijn vergelijkbaar, hoewel mannetjes langere centrale staartveren kunnen hebben. Het hoofd is bedekt met een rijke zwarte kap en zwarte keel en borst. De schouders zijn helderwit, net als de buik. De rug is blauwzwart en de vleugels en staart zijn zwart, maar vertonen een blauw, groen of blauwgroen kleurenspel in fel zonlicht. De onderstaartdekveren zijn zwart. De ogen zijn zwart en de benen en voeten zijn ook zwart. Sommige zuidelijke populaties vertonen een grijszwarte huid op het gezicht, maar het kan moeilijk te zien zijn behalve van dichtbij. Tijdens de vlucht vertonen de vleugels een brede witte vlek op de primaire veren en aangrenzende secundaire veren, hoewel de veren zwart zijn omzoomd.

Jonge exemplaren zijn vergelijkbaar met volwassenen, maar vertonen over het algemeen minder kleurenspel en kunnen een bruine wassing op de witte buik en het schouderblad vertonen. Een bleke roodgrijze huid kan ook op het gezicht te zien zijn, vooral aan de basis van de snavel en langs de kloof.

Dit zijn luide, luidruchtige vogels die een snelle, harde "keg-keg-keg-keg" -oproep gebruiken die zich herhaalt voor een dozijn lettergrepen of meer. Andere vocalisaties zijn variaties op de typische oproep, evenals meer uitgesponnen notities, fluitjes en bedeloproepen.

Black-billed ekster habitat en verspreiding

Deze kraaiachtigen geven de voorkeur aan open velden en landbouwgebieden met verspreide struiken en bomen, en ze zullen ook regelmatig oevercorridors in droge streken. In het juiste bereik worden eksters met zwarte snavel ook regelmatig aangetroffen in voorstedelijke gebieden als er voedsel beschikbaar is.

Het verspreidingsgebied van deze ekster strekt zich uit tot in het noorden tot in het zuidwesten van Alaska, door westelijke bergketens in Canada en Europa tot in het oosten tot Manitoba en de westelijke helft van Nebraska en Kansas. Hun typische verspreidingsgebied strekt zich uit in het zuiden tot het noorden van New Mexico en in Utah en Nevada, en in het westen tot het oosten van Washington en Oregon, plus de noordoostelijke hoek van Californië.

Migratiepatroon

Hoewel de meeste zwart-gefactureerde eksters over het algemeen niet migreren, verplaatsen sommige vogels zich in de winter enigszins, meestal naar lagere hoogten, en een zeer kleine beweging verder naar het oosten is ook gebruikelijk. Gedurende die tijd worden er regelmatig landloperswaarnemingen geregistreerd veel verder naar het oosten dan verwacht. Incidentele zwart-gefactureerde eksters worden ook opgemerkt aan de Pacifische kust van Californië.

Gedrag

Deze eksters zijn kuddedieren en worden regelmatig gezien in familiekoppels van 5-15 vogels, hoewel in de winter verschillende families samen kunnen komen om koppels van maximaal 50-60 vogels te vormen. Deze vogels strijken vaak neer op hoge uitkijkpunten om hun territorium te overzien, en groepen eksters zullen roofvogels of andere indringers in hun omgeving aanvallen.

Dieet en voeding

Dit zijn omnivore vogels en bevatten veel verschillende soorten voedsel in hun dieet, waaronder insecten, aas, noten, fruit, graan, eieren en kleine zoogdieren. Ze duiken op prooien, plukken fruit van bomen, verzamelen insecten van gebladerte, graven noten uit bladafval en gebruiken vele andere tactieken om hun volgende maaltijd te vinden. Tijdens het foerageren hebben ze een stutachtige wandeling met af en toe een hop op de grond, en ze zullen voedsel verbergen voor toekomstig gebruik. Zwart-gefactureerde eksters zullen ook stelen uit de caches van andere vogels en zelfs menselijke kampeerplaatsen, en ze zullen op de ruggen van koeien en andere kuddegrazers gaan zitten om teken of insecten te plukken.

Nestelen

Dit zijn monogame vogels die meestal voor het leven paren, hoewel er gevallen zijn van echtscheiding tussen eksters als een betere partner wordt gevonden of als een paar geen levensvatbare eieren kan produceren. Vrijage-gedrag omvat het uitwaaieren van de staart en wederzijds voeren, en een gekoppeld paar werkt samen om een koepelvormig nest te bouwen van 2-4 meter hoog met een zij-ingang. Het buitenste deel van het nest is gemaakt van stokken, modder en doornen, en het interieur is bekleed met fijnere materialen, waaronder onkruidstelen en dierenbont. Het nest wordt meestal 20-25 meter boven de grond geplaatst en hetzelfde nest kan in opeenvolgende jaren worden hergebruikt.

Eieren en jongen

Er worden 7-13 eieren per broedsel gelegd en er wordt elk jaar slechts één broedsel grootgebracht. De ovaalvormige eieren variëren van geelbruin tot groen-grijs en zijn gemarkeerd met bruin. Het vrouwtje broedt de eieren 16-21 dagen uit en beide ouders voeden de jonge kuikens gedurende 25-35 dagen na het uitkomen. Jonge vogels blijven tijdens de herfst en winter bij hun ouders in een familiegroep.

Behoud van zwart-gefactureerde eksters

Hoewel deze vogels niet als bedreigd worden beschouwd, zijn ze in het verleden wel vervolgd door boeren die ze als ongedierte en als een probleem voor gewassen beschouwden.

Tips voor vogelaars in de achtertuin

Deze kraaiachtigen zullen werven bezoeken waar niervet, keukenresten en pinda's worden aangeboden in voerbakken of platformvoeders die gemakkelijk toegankelijk zijn voor deze grote vogels. Het trimmen van gras kan helpen om gemakkelijker foerageren te stimuleren, en het kan aantrekkelijk zijn voor deze eksters om stronken of hekpalen intact te laten voor zitstokken.

Hoe deze vogel te vinden

Omdat deze vogels zo groot en vet zijn, zijn ze doorgaans niet moeilijk te vinden in hun assortiment. Het bezoeken van landbouwgebieden is de gemakkelijkste manier om eksters met zwarte snavel te spotten, hoewel ze ook te vinden zijn in voorstedelijke gebieden aan de rand van graslanden en landbouwgebieden. Kijk of deze vogels op hekken en palen zitten, of spot ze terwijl ze over de grond lopen.

Ontdek meer soorten in deze familie

De Corvidae- vogelfamilie is gevuld met fascinerende, intelligente vogels, en ze zijn allemaal het bestuderen waard. Corvid-liefhebbende vogelaars moeten ook deze vogels bekijken:

• Europese kraai
• Stellers gaai
• Euraziatische gaai

Mis onze andere informatiebladen over wilde vogels niet voor meer informatie over al uw favoriete soorten!